Bu eser eylemin (praxis), yapıp etmenin felsefesi olan pratik felsefeyi hem tematik hem de tarihsel olarak kat etmeyi hedeflemektedir. Eylemin ahlaki ve siyasi boyutuna odaklanan çalışma erdem, haz, fayda, ödev ve ahlaki söylem gibi temalar üzerinden şu üç soruya ve felsefe tarihinde bu sorulara verilen farklı hatta çoğu zaman karşıt cevaplara yoğunlaşmaktadır: edimlerimize yönelik "Ne yapmalıyız?", karakterimize yönelik "Nasıl olmalıyız?" ve yaşamımızın bütününe yönelik "Nasıl yaşamalıyız?" Geriye mut

Bu kitap, varlığın, düşüncenin ve eylemin en temel ilkelerinin bilimi olan felsefenin önemli problem ve konularına sistematik bir giriştir. Kitap, Giriş bölümü hariç iki ana bölümden (teorik ve pratik) oluşmaktadır. İlk bölümde mantık, bilgi (ve bilim), varlık (ve din) felsefesine; ikinci bölümde ise ahlak ve siyaset felsefesine yer verilmiştir. Önce felsefeyle ilgili temel kavramlar ve esaslı sorular ortaya konulmuş, sonra da her bir alt disiplinin problemleri, argümanları ve farklı bakış açıları tartışmay

Bu çalışma, yeni bir iddiayı dile getirmekten ziyade; Orta Çağ'da İslam dünyasında siyaset üzerine kafa yoran Farabi, Gazali, İbn Bacce, İbn Rüşd ve İbn Haldun gibi önemli düşünürlerin siyasal ve toplumsal hayatın farklı boyutlarındaki değerlendirmelerini, karşılaştırmalı olarak ele almaya ve mümkün mertebe onların günümüz açısından taşıdıkları değeri ortaya koymaya çalışmaktadır. Öte yandan bizim esas amacımız, siyasi-tarihsel bir çalışma yapmaktan ziyade, o dönemdeki siyasi-kültürel sorunlarla ilgili olar

Fen bilimleri öğretimi ile öğrencilerin bilimsel yöntemleri uygulaması, uygulamaları yaparken gereken becerileri kazanması ve bilimsel okur-yazar birey olmaları amaçlar arasında yer almaktadır. Bilimsel okur-yazar bir birey, bilimin doğasını ve bilimsel bilgiyi anlayabilecektir. Bir bireyin bilimin doğasını anlayabilmesi için, bilimsel işlemleri ve bilimsel girişimleri anlayabilmesi gereklidir. Bu bakımdan öğrencilerden beklediğimiz bilimsel becerilerin kazandırılması için, her ülkenin özellikle fen bilimle

Farabi'yi dini siyaset yapan teologlarla aynı kategoriye yerleştirmek de onu on dokuzuncu yüzyılın pozitivist toplumbilimcileriyle yan yana koymak da hatadır. Onun gücü de zafiyeti de salt felsefi bir tasarımla din ve siyaset sorununa yaklaşmak ve olması istenilen toplumsal düzeni ortaya koymada yatar. Farabi'de eksik olan tecrübi yön İbn Haldun'da giderilmeye çalışılır. İbn Haldun toplumu bir siyaset felsefecisi gözüyle değil, gözlem ve tecrübelerine dayalı olarak araştırma yapan bir sosyal bilimci anlayış

Felsefi bir ahlaktan beklenen, ahlaki olanın özünü teşkil eden "iyi"nin ne anlama geldiğini, ahlaki bilinç ve yargının nasıl oluştuğunu, ödev e sorumluluk kavramlarını, özgür eylemin niteliğini ve bilhassa niçin insanın ahlaki davranmak zorunda olduğunu açıklamaktır. Ettiğin önemli bir ödevi de, gerek temel ahlaki eylem ve olguları göreceli, şartlı yapılarının ötesinde enine boyuna inceleyerek gerekse farklı ahlak sistemlerini ayrı ayrı ve karşılaştırmalı olarak analiz ederek genel kural ve ilkeler e varmak

"Niçin felsefe?" sorusunu yönelttiğimizde, ne hakkında soru soruyor, neyi onaylıyor veya neyi yadsıyoruz? "Niçin felsefe?" sorusu kesinlikle daima bütünüyle felsefenin kimliğine, anlamına dolayısıyla onun müşruluğuna dair bir sorudur ve şunu da içerir: Felsefe insanlar dolayısıyla insanlık için ne anlam taşıyor? "Niçin" tarihi perspektiften "niçin hala"ya ait olduğundan soru "niçin bugün hala felsefe şeklinde de anlaşılabilir; öyleki burda yöneltilen soru, felsefenin önceleleri büyük bir öneme sahip o

En yüksek iyinin gerçekleşmesine yönelik umut, başta özgürlük olmak üzere Tanrı´nın varlığı ve gelecekteki yaşam taleplerini gündeme taşır.

Kant´ın bütün çabalarının temelinde yeni bir yönteme göre bilimsel olarak savunulabilen bir metafiziğin kurulması yatar. Metafiziğin bir bilim olarak mümkün olup olmadığı sorunu günümüze değin devam eden felsefi tartışmalara yol açmıştır. Sorunun çözümü için Kant´a göre esaslı bir yöntem değişikliğine gitmek gerekir. Bu dönüşümü sağlayacak olan da, doğal diyalektiği çıkış noktası yapan transendental akıl eleştirisidir. Kant her ne kadar diyalektik kavramını felsefe tarihinden almış olsa da, ona Grek felsef