Lütfi Özgünaydın, Dönüş Zamanı romanında "gurbetlik" ve "tersine göç" olgusunu anlatmaktadır. Anadolu'da Osmanlı'dan beri yaşanan işsizlik sorunu bir yerden bir yere göçü/gurbeti zorunlu kılmıştır. Bu sürüklenişe katılan bir ailenin İstanbul'u mekân tutmuşken, işgal günlerinde geldikleri yere, Egin'e dönüş öyküleri romanın dokusunu oluşturur. Dönüşün ezinci kadar varılan yerde yeniden bir hayat kurmanın zorlukları da buruk biçimde anlatılır. Özgünaydın yerli ve yerelliğin renkli dünyasını duyarlıklı bir anl

Lütfi Özgünaydın bu kitapta fotoğrafı anlatıyor. Önce bakmanın görmenin önemini vurguluyor. Yaşımın içinde, fotoğrafa hazırlıyor okuyucuyu. Sonra genel bilgilere değinerek, fotoğrafın duygu yönünü ele alıyor. Ülkemizin dört yanından fotoğraflarına deneme tadında yorumlar katıyor ve önerilerini sıralıyor. Bilgi ve duyguya önem vererek, önemli mekanları bir bir anlatıyor. Fotoğrafa meraklı fotoğrafta gelişmek isteyenler için önemli bir kaynak bu kitap.

156 sayfalık Albümde yüz fotoğraf otuzbeş deneme var Lütfi Özgünaydın Erzincanı bütün yönleriyle bu kitapta ele alıyor. Aslında kitabı okuyanın kentini anlatıyor Yaşam biçimi tarihi değerleri ile sizin kentiniz Erzincan Tarihte sekiz kez depremler nedeniyle sekiz kez yıkılan Erzincanlının bu kenti ayakta tutmak için verdiği çaba ve tarihin derinliklerinden gelenler mengücekliler Akkoyunlular anlatılıyor. Bir mezar taşının okunmasını anlatıyor Yüzyıllar önce ölen bir insanın yaşını yaptığı işi koç başlı Meza

Özgünaydın, Eğin’in yüzyıl süren “Taş Yolu” serüvenini, kayalara konan aşkı ve Fırat kıyısındaki, ilçenin eski yaşamınndan kesitleri anlatıyor. Günümüz teknoloji çağında bile, güçlükle delinen bu kayaları yüz yıl önce insanlar, yarıp geçmeye kalktılar. Dedeler, oğullar ve torunların tüm yaşam süreçlerinde yer alan bu ezim öyküsünün sonunu da torunlar, dedelerinin mezar taşlarına seslenerek onları haberdar ettiler. Doğal güzellikleri, kültürel değerleriyle her zaman gündemde olan Kemaliye (Eğin)’de yaşayan

Özgünaydın bu kitabı için şöyle diyor, Kırsal kesimden kentlere inen insanların öyküleridir yazdıklarım.Hasrettir, acıdır, sevgidir. İnsanın yüreğinde hep var olan duyguları depreştiren öykülerdir.İnsani duygulardır yazmak istediklerim veya varmak istediklerim. Ve küçük ayrıntılar öykülerimde dile getirdiğim tümcelerin hep destekcisidir. Öykülerde Önemsediğim arkadaşlarım doğanın üstündekilerdir.Onlarla birlikte yaşamın içinde sürüp gidenleri anlattık