Bu kitap, Türkçenin, sesletim özelliklerini öğrenmek, ya da söyleyiş biçimleri üzerinde düşünmek, burada anlatılanları daha ileri aşamalara götürmek isteyenlerin, kısacası, gerek Türkçe gerekse yabancı dil öğrenen herkesin elinin altında bulunması gereken bir metin olarak düşünülmüş, nitelikler, kurallar genel okura uygun, özenli bir anlatımla sunulmuştur. Kitabın içerdiği her konu, uzun süren incelemelerle yazılmış, tartışılagelen birçok soruna yeni yorumlar önerilmiştir. Kitapta, ilk önce seslerin gelen

"Sait Faik, 1936-1954 yılları arasında kendi öykü türünü geliştirmiş, Türkçeyi en güzel yazanlardan olup ilk kez doğru dürüst, gerçek anlamıyla Türkçe yazmış ilk Türk yazarıdır. O günkü "hikâyecilerimizin en özgünü, en ustası, en büyüğü olarak görülür. Türk hikâyeciliğine, o zamana kadar hiç benzersiz bir tarz getirmiştir. Köşe bucak dolaştığı İstanbul'da, 'şiir gibi' öykülerini önce yaşar, sonra oturup yazarmış. Öykülerinde, emeğiyle geçinen, ama İstanbul'a uyum sağlayamayıp toplum dışına itilen 'insan'ı

Bir topluma katılma onu oluşturan insanların kullandığı iletişim aracını öğrenmekle başlar. Bu yönüyle dil öğrenme yaşama boyu bitmek tükenmek bitmeyen bir uğraştır. Bu yönüyle dil öğrenme yaşam boyu bitmek tükenmek bilmeyen bir uğraştır. Elinizdeki kitapta 1) İlgili bilimsel alanlardan katkılar ile 2) Öğrenme ve öğretme yolları verildikten sonra. 3) Bu yaklaşım ve yöntemler, bir bakıma gelişim sırasıyla anlatılmakta, dil öğrenimine katkılarıyla. Yetersizlikleri ve eleştiren yönleri açıklanmaktadır.

Devrik dizim metinsel bir anlamlama işlemidir. Bağlamdan ayrılarak tümce düzeyinde açıklanan bu konumlamanın hüzünlü bir öyküsü var. 1942 öncesinde yasaklı dizim; üstelik adı da kuralsıza çıkmış. Onunla da yetinilmemiş, şiire özgülenerek öyle tümcelere şiir cümlesi denmiş. Oysa şiirde anlatım birimi dizedir, tümceye dayanmaz. 1950den sonra ise, devrik tümce uzunca bir süre solculuk göstergesi olarak algılanmış. ... Bu çalışmada, devrik tümcenin 1932-1957 yılları arasında yazı diline dönüşü, işlemin dizimse