"Amerika'nın New York şehrinin ünlü bir köprüsünde doğuştan kör bir adam her gün dilenirmiş. Oradan geçmekte olan bir şairin dikkatini çekmiş. Yaklaşıp dilenciye sormuş: "Kaç gündür burada dilendiğini görüyorum. Merak ettim, günde ne kadar kazanıyorsun?" Dilenci, "Pek bir şey kazanamıyorum beyim, belli olmuyor ama günde 5 -10 dolar kazanıyorum." demiş. Şair, "Sana bir iyilik yapmak istiyorum." diyerek boynunda asılı levhayı çevirip bir şey yazarak tekrar boynuna asmış ve daha sonra geleceğini söyleyip ay

Şiir, şairleri tarafından yazılır, sevenleri tarafından okunur. Şiir yazıldıktan sonra şairinden çıkar, topluma mal olur. İşte bu anlayışla ben "Bu benim şiirim." demiyorum, "Bizim şiirimiz." diyorum. Çünkü o şiirler benden çıkıp toplumun gönlünde yerini bulmuştur. Onlar artık tüm milletimizin kültür değerleridir. Öğretmenlerimiz bizi yani şairi ve şiirleri en iyi anlayan dostlarımızdır. Bu inançla şiirimizin değerini en iyi bilenlerden biri olduğuna inandığım ve öyle de bildiğim değerli öğretmen Kâzım