Ulusötesi şirketlerin güdümündeki IMF ve Dünya Bankası`na karşı mücadele yükseliyor. Dünyayı yoksulların altta kalıp boğulduğu bir bataklığa çeviren serbest piyasacılık ve özelleştirmeciliğin bir alternatifi var! ABD`nin başkenti Washington`da Dünya Bankası`nı protesto eden aktivistler insana ve doğaya saygılı bir uluslararası ticaretin, eşitlikçi ve adil bir dünyanın mümkün olduğunu haykırıyorlar. İnsan haklarını ve doğanın dengesini hiçe sayan, para ile ilgili değerleri insanla ilgili değerlerin üzerinde

ABD`de 1998`de Dünya Ticaret Örgütü`ne karşı protestolara 20-30 kişi katılmıştı. Sadece bir yıl sonra, 1999`da ise Seattle`daki protestolara on binlerce insan katıldı. Bu nasıl mümkün oldu? ABD`de ve dünyada değişen neydi, daha da önemlisi, protestocular ne istiyorlardı? Küreselleştirilenlerin bu isyanını bizzat düzenleyenlerden ve katılımcılardan okumanın, onların deneyimlerini paylaşmanın, bundan sonra da aktivistlerin gündeminden düşmeyeceğe benzeyen şirket küreselleşmesine karşı mücadeleye ufuk açıcı bi

IMF ile yeni stand-by anlaşmaları imzalamaya devam ediyoruz, Dünya Bankası Türkiye`nin dış politikasına da iç politikasına da her fırsatta müdahale ediyor. Ama şu sorgulanmıyor: Bu kurumların bize bir faydası var mı, daha doğrusu bunlar meşru kurumlar mı? Ünlü ABD`li aktivist Kevin Danaher bu kurumların foyasını meydana çıkarırken, her ikisinin de kapatılıp yerlerine daha demokratik kurumların oluşturulması için 10 neden sunuyor. IMF ve Dünya Bankası`nın Güney ülkelerine (Türkiye dahil) ulusötesi şirketler