Rüzgar dudakları üzerinde gördüğünüz o ney,
Benim sevgimin sarılı endişesidir,
Acılardan delik deşik olmuş!
Benim yerime,
'Ney çalmayı bilmediğim için'
Rüzgar çalıyor!
Akşamları gözüken
Ve günbatımı vaktinde gördüğünüz o pembe renkli kuş da
Yalnızca gelir, gider
Ve kanatlarıyla yazar,
O başka bir kuş değil!
'Çünkü kuş sadece okuyor ve hiç bir şey yazmıyor'
O benim, ben kendimim!
Ya bir anda 'öykü'yü yağmurlaştırıyorum,
Ya da 'düz yazı'yı günbatımı sarısına çeviriyorum,
Veyahut 'şiir'i yıldız
Toplam 1 kayıt bulunmuştur
Gösterilen 1-20 /
Aktif Sayfa : 1
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.