Arındırma, bir havaalanında beklemekte olan üç kadının birbirleri aracılığıyla ortaya çıkan öykülerini anlatıyor. Bu üç kadın, modern bir dünyada yaşamanın, bir McDonalds demokrasisine inanmaya çalışmanın ve birey olma sorumluluğunun kıskacında, belki de hiç kalkmayacak bir uçağı umutsuzca beklerlerken psikolojik bir çözülmeyle ‘arınırlar'... Gece Sempozyumu, bir aile bireyleri arasındaki akıl almaz ilişkilerin alabildiğince karamsar hikâyesini sergiler. Oyuncuların ürkütücü ve neşeli maskelerinin altında,

Hikâye çok sade. Achiel (Aşil), işsizlik ve hastalık sigortasından yardım alıyor, coşkulu bir güvercin yetiştiricisi, - her gün günlüğüne yazıyor - Achiele, bir tiyatro karakteri olarak Woyzek'e benziyor, ama dil olarak o kadar şiirsel değil. Achiel, hayal kurmuyor, felsefe yapmıyor; bunların sonucu olarak da sevgilisini öldürmüyor. Ama hastalığıyla sevecen ve amansız bir şekilde boğuşması, Woyzek'in suda yaptığı yolculuğuna benziyor, ta ki boğulana kadar. Tiyatro metninin günlük gerçeklikten daha üst düzey

Oda ve Adam (Eric de Volder), bir kadınla bir erkeğin çekingen, ürkek ve bire bir örtüşen duygularıyla yaşadıkları masum bir aşk serüveninin duygu yüklü bir anlatımı; aşkın masumiyetinin sergilendiği sahne için yazılmış bir aşk şiiri. Kuzey Işığı (Paul Pourveur), 1927 yılında dünyanın en ünlü fizik bilginlerinin (Einstein, Niels Bohr, Max Planck, Karl Heisenberg) gerçekleştirmiş oldukları bilimsel bir toplantının arka planında gelişen bilimsel gerçekliğin aranma öyküsünü anlatıyor; oyun, aynı zamanda da sa