“Anlam zorbalığı da nedir?” “Şunu demek istiyorum: Anlamak elbette önemlidir, baktığın, içinde birlikte yaşadığın şeylere anlam vermek, onlarla anlamlı bir ilişki kurulabildiğine inanmak ve bu şekilde kendi varlığına da tesadüfle oluşmadığına inandığın mutlak ve sarsılmaz bir anlam vermek. Ama işte, yaşamın her safhasında, hem içinde yaşadığın dünyaya hem dışına fırlatılmış olduğun Doğa’ya ve hem de insan uğraşı olarak kültürle insanlaştırmaya çabaladığın yeryüzüne anlamsızlık ihtimalinden korkarak anlam

Hiç duraksamadan söyleyebilirim ki Türk şiirinde bir Osman Çakmakçı Vakası vardır. Bazen başka şairlerle beraber ama çoğunlukla tek başına korkmadan şiirin ruhu nu savunmuştur. Bu, kendi deyimiyle aşağılık sanat a karşı verdiği bir cephe savaşıdır. Şiirin ruhu na ihanet eden her kimse, isterse küçük bir derginin loş bir kenarına saklansın, Osman onu bulur, bir yazıyla hemen savaş açar. Bu savaş, bir eleştirmenin savaşı değil, düşünen bir şairin şiiri savunmasıdır. Oğul 'daki şiirler, Osman Çakmakçı'nın şiir

Usta çevirmen, şair ve eleştirmen Osman Çakmakçı bu kitapla birlikte okurlarını tam yetmiş beş farklı kitap vesilesiyle dostça bir sohbete çağırıyor ve onlarla hayata dair zihin açıcı diyaloglara giriyor. "Radikal Kitaplar", yazarın, başta Radikal gazetesindeki köşesinde yayımlanan eleştirel tahlil denemeleri gelmek üzere, olgunluk döneminin ilk ürünlerinden bir seçki niteliğinde. Kitapta düşünce, dünya edebiyatı ve sanat başlıklarının altında yer alanların yanı sıra, Çakmakçı, okurlarıyla 1980 ve son

"Sen şimdi ihanet etmedin bana. Çok daha önceden ihanet etmiştin. Daha biz tanışmadan önce bütün hayatını bu ihanetin gerçekleşmesi için yaşamıştın. Aslına bakarsan ben de öyle. Sen bana ihanet etmek için doğmuştun doğduğunda. Ben de senin bana ihanet etmen için doğdum. Aslında sen daha doğmadan, ben doğduğumda bu ihanetin gerçekleşmesi zorunlu hale gelmişti. Hatta bu ihanet öylesine zorunluydu ki, ben senden önce doğduğuma göre, ihanet edilmek için doğmuştum ben. Sen yalnızca bu ihaneti gerçekleştirmek içi

"Pek anlamadım. Hele konuşmanın böylesine büyük bir sorun yumağı olabileceğini hiç anlayamıyorum. Ayrıca gereksiz de buluyorum. Abartılı da-" "Evet, ilk bakışta, konuşmak gibi basit bir eylemin böylesine karmaşık bir şeymiş gibi ele alınması saçma. Ama ilk bakış yanıltıcı olabilir, değil mi? Sanırım sen konuşmayı tek yönlü bir aktarım olarak anlıyorsun da ondan. Hâlbuki konuşma, merkezdeki bir noktadan dışarıya akıtılan bir ifade değildir. Aksine en az iki merkez noktanın karşılıklı birbirine akmasıdır. Yan

Aşağılık Sanat'ta, Osman Çakmakçı'nın "80 Şiirinin Tasfiyesi", "Sentetik Şiir-Organik Şiir" gibi, yayımlandığında hem tepki hem sempati toplamış yazılarını okuyabileceksiniz. Bu "kısa ama öz", "polemikçi ama eleştirel" kitapta, hem bir dönemin ruhunu hem de sözünü sakınmayan, inandığını söylemekten vazgeçmeyen, anti-kariyerist bir şairin portresini bulacaksınız.

Yazamıyorum yazımı yeniden Bir zaman su gibiydi akardım Akmıyor şimdi Teni ısıtmıyor İçeri sızmıyor Sarmıyor bir zaman sarılanı Ki ancak o zaman Bulurdu sıcak yuvasını Yurdunu yazı Ruhunu ten

"Niçin ´Daha sonra konuuruz´ diyorsun öyleyse?" "Öyle diyorum çünkü daha önce söyleyeceklerim daha sonra söyleyeceklerimin zeminini oluşturacak. Konuşma belirli bir anlatım ortaya çıkarmak için kendi düzenini sürdürmelidir de ondan."