19 Mayıs 1919'dan başlayıp 1950'lere kadar uzanan, farklı kentlerde farklı olaylarla örülmüş öyküler... Samsun halkını bir telaş almıştı 18 Mayıs akşamı... Sadece adını duydukları bir paşa gelecekti sabah vakti... Genç bir kadın, yerinde duramadı bunu duyunca... Erkeklerin arasında tek kadın olacağını bilse de koştu onu karşılamak için Tütün İskelesi'ne... Mustafa Kemal Paşa'nın bir cümleyle yok edileceğini sanan işgalcilerin kaçınılmaz başarısını haber yapmak üzere Orient Expresse'le bir Fransız gazeteci

İmbat püfür püfür esiyor akşamüzeri... Kadifekalede, Basmanede, Kordonboyunda, Alsancakta, Soğukkuyuda, Bornovada, Naldökende, İkiçeşmelikte, Kokaryalıda, Frenk Mahallesinde baygın karanfil kokuları... Rıhtımda her zamanki kalabalık... Şık giyimli Levanten kadınları... Dervişler, hahamlar, papazlar... Gemilerden indirilecek malları bekleyen heyecanlı tacirler... seyyar satıcılar, lostracılar, balıkçılar... kediler, köpekler, martılar... Mavnaların çatırtısı, hamalların gürültülü konuşmaları en güzel şarkı

Değişim rüzgarının ortasında kalan nif kadının başarıyla çizildiği bir dönem romanı... 1910 yılında İstanbul’un, geleneklerine sıkı sıkıya bağlı Aksaray semtinde, orta halli bir şekercinin kızı olarak doğmuş, neredeyse tüm yaşamını orada geçirmiş bir kadındır Cihan. Genç Cumhuriyet’le esmeye başlayan değişim rüzgârına kapılan topluma, istemesine rağmen ayak uydurmakta zorlanmaktadır. Bunun getirdiği mutsuzluğu, boyun eğmişliği, yenilmişliği onuruyla kabullenmiştir, tıpkı diğer roman kahramanları gibi… Nere

Loş Sokağın Kadınları (1996 Haldun Taner Öykü Ödülü) İçine güneş düşmeyen loş bir sokak.. Yüreğine ışık vurmamış, yaşam sevincini çoktan yitirmiş kadınlar.. Yolu oralardan geçen kadın yazara derin sızılar, hüzünler, çırpınışlarla dolu öykülerini anlatırlar usul usul.. Ankara İstasyonu (İş Bankası 1998 Edebiyat Büyük Ödülü) Mondoros Mütarekesi`nden İkinci Dünya Savaşı yıllarına dek süren dönemde, Anadolu`nun harap kasabası Engürü yavaş yavaş Cumhuriyet`in başkenti Ankara`ya dönüşürken, öykülerin kahraman

Urfa toprağı sıcaktır. Çarşıları serin mi serin... Evleri de... Ama II. Abdülhamid döneminin zorbalığına karşı çıkan Miralay Cemil Şekib Bey ve ailesi İstanbul`dan sürgün edilince, eşraftan Kazzaz Mihman Ağa`nın mürekkep yalamış oğlu Memduh için her mevsim sarı zamandır artık... Miralay`ın büyük kızı Süreyya`yı görmüştür çünkü bir kapı aralığında...

"Gecenin yalnızlığında canım, ben bir kelebek gibiyidim Sen bilmiyorsun ey efendim, sen bilmiyorsun Ey ruhum sen bilmiyorsun, sevdiğim sen bilmiyorsun..." Merage ile Tebriz`i ayıran Sahand dağını aştığı gün, dönüşü olmayan bir yolculuk başlamıştı. Abdülkadir için. Büyüleyici sesinden dökülen eşi bulunmaz besteleri, Doğu saraylarında çınlayarak altı yüz yıl sonrasına ulaşacaktı. Ama baba ocağındaki özgürlüğünü bir daha asla bulamayacak, yaşamı boyunca sultanların yazgısını paylaşmak zorunda kalacaktı. Bin dö

Küçük yaşta anasız-babasız kalmıştı Fikret. Hocası Kazım Bey`in yanına sığınırken, günlerin kendisine neler getireceğini bilmiyordu... Memleket hasretini tanımıyordu daha... Erzurumlu Didar`ı görüp de delikanlı yüreği ilk aşkıyla tutuştuğunda, bu sevdayı Erzurum`dan İstanbul`a, İstanbul`dan Bağdat cephesine, en ağır bir yük diye hep içinde taşıyacağını bilmiyordu... İstanbul`da `Kızıl Sultan` Abdülhamid`e karşı mücadele edenlerin arasında yerini aldığında da, en ağır işkencelerde gencecik bedeni örselenirk