BİR YİĞİT ATINA BİNDİ VE GİTTİ... Kalemin avuçları bu kadar yaktığı, parmaklara dikenlerinin battığı za­man çok az olmuştur. "Cuma" yazılarından derlediğimiz bu kitabın önsözünü yazmak ne garip bir tecellidir ki danışmanı olarak bize düştü. Oysa kitap üzerinde bütün istişareleri yapmış, detayları konuşmuş, iş sadece önsözü yazmaya kalmıştı. «Bugün yazarım, yarın yazarım» derken hayatında hiç uzun vadeli plan yapmayan Bedri Hocam, ömrünün özünü yaşadı ve gitti... Bu kitabın oluşumundaki tasarılarını, fikir

Türkiye Büyük Millet Meclisi, son yıllarda yaşadığı büyük itibar erozyonuna rağmen, toplumun bütün sorunlarının en derinlemesine ve ciddi şekilde konuşulup tartışıldığı merci durumundadır. Ülkesi ve milleti için projesi, düşüncesi, endişesi, teklifi, söyleyecek sözü olan her milletvekiline TBMM kürsüsü açıktır. Ancak, bu imkanı bütün milletvekillerinin hakkıyla kullanabildiğini söyleyebilmek mümkün değildir. Rahmetli Mehmet Bedri İncetahtacı, TBMM kürsüsünü en etkin şekilde kullanan milletvekilleri arasında

Dolaştığım denizlerde düşünüyorum, Bineceğim son gemi değil midir? Hayır sahibi omuzlarda giden tabut Herkes gibi teselliye muhtaç olsaydım eğer, Derdim ki: "Elbet ağlayanım olur benim de; Ramazan geceleri Yasin okuyanım, Baharda kabrime menekşe getirenim de." Fakat bütün bunlar olmasa da olur, Yine tasa etmem. Yine kırılmam kimseye. Ben aşk adamıyım, Sevmeye geldim insanları, Gönlümle, elimle, kafamla sevmeye; Hesapsız, karşılıksız, Ayrılık gayrılık gözetmeden

Kahvemin telvesinden kader okuyan kadının çarpınca elindeki fincana dökülüverdi şakaklarımda dondurdukları kan. Ve seyrettiler dökülürken. Fırlatılan kaza oklarını bana. Ve perçemden çekerek yüz sürdürten kahramanlara M. B. İncetahtacı