Türkiye'de roman, Batılı örnekler ışığında ilk eserlerin kaleme alındığı Tanzimat döneminde doğmuş, Osmanlı İmparatorluğu'nun yenileşme çabaları içerisinde kendisine yer bulmuştur. New York ve Princeton üniversitelerinde Ortadoğu çalışmaları yürüten ve uzun yıllar ülkemizde çeşitli görevlerde bulunan Robert P. Finn, 1872-1900 yılları arasında yazılan romanları incelediği Türk Romanı'nda, bu ilk eserlerin başarısının yanı sıra bir döneme tanıklığını ve tarihsel işlevini irdeliyor. Şemsettin Sami, Ahmed Midha

Türkiye`de roman, her bakımdan iflas etmiş Osmanlı İmparatorluğu`nun, Tanzimat`ın akabinde belli başlı kurumlarına taze kan aradığı bir dönemde doğmuştur. 1862`de Fenelon`un "Telemaque"yla başlayan Fransız romanlarının çevirilerini ve 1872`de Şemsettin Sami`nin "Taaşşuk-i Talat ve Fitnat" adlı romanlarıyla birlikte Osmanlı yazarları, roman alanında da kalem oynatmaya başlamışlardır. Küçük, sezgili bir okur kitlesine seslenen, kentli ve aydın bir seçkinler tabakasının buyruğunda yolunu arayan ilk Türk roman