insan olmayı yeni baştan öğrenmek üzere yaşlanacağız geyiklerin peşinde, sevişmelerine hayran Bir dili konuşup anlaşmazdan evvel nasıldı insan sesi? Hangi duyguyu, hangi neşeyi, hangi tedirginliği, hangi acıyı nasıl bir sesle ? mutlu bir kahkaha ya da iç yaran bir çığlığa tekabül eden bir sesle ifade ediyordu? Hayvanla ortak bir dünyası olan bu yaratık, sesi nasıl harflere çevirdi, onları nasıl bir araya getirdi, bu bir araya gelen ses birimlerine nasıl anlam yükledi? Sözcükleri ve dünyayı nasıl yarattı

1687 yılının Ocak ayında, Fransız Akademisi'nde, sonradan "Eskilerle Modernler Kavgası" diye anılacak büyük bir tartışma koptu. Bu, aslında zaman olgusu ve kavramının algılanışına dair radikal bir dönüşümdü: Tanrılar yavaş yavaş dünyayı terkediyor, insanlar ise tarihi hem yapmaya hem de yeni bir bakışla yazmaya başlıyordu. Levent Yılmaz bize işte Batı tarihindeki bu eşiği, bu kırılmayı küçük, incelikli fırça darbeleriyle resmediyor: Batılı toplumlar Tarih'e ilk adımlarını nasıl attılar? Tarih'e yani geçmiş

Afrika, Levent Yılmazın Metisteki ikinci şiir kitabı. Sonülke 2005 yılında yayımlanmıştı. Afrika, Mektup, Kaside, Methiye ve Fahriye başlıklı dört bölümden oluşuyor.

Bir enformatör olarak Egemen Bağış. Traktör sürücüsü olarak Yaşar Kemal. Bir modern tıp sanatı üstadı: Tevfik Ecder. "Yeni dalga"sını geçen tarihçi: Cemal Kafadar. Paramparça Teoman. Uzak görüşlü bir vaşak: Nilüfer Göle. Esrarengiz bir "bankacı" olarak Taner Akçam. Tarihçinin mutant olarak portresi: Ali Birinci. Sıkıyönetim altında "doğru" söz: Yıldırım Türker. Bir özgürlük felsefesi: Kürşat Bumin. Bir adı Antep olan Ülkü Tamer ve daha niceleri... Levent Yılmaz neredeyse 2000 yıl önce yaşamış olan Yunan

Sonülke Levent Yılmaz´ın dört şiir kitabını bir araya getiriyor: Kaplan Zamanı ve Geçiş, Kayıp Ruhlar İsimsiz Adalar, Hayâl ile Fırtına ve toplama adını veren Sonülke... Kaplan Zamanı ve Geçiş’ten güzel bir şiir, Kör Hatırlıyor: Kör! Kör! Fırlatıldığın bu dünya, bu macera, sana tehlikeler sunacak, eşsiz nimetler, kokular, dalgalar, fırtınalar. Bir oksun sen, gerilemez denen yaydan fırlatılan. Beklemiştin işte, doğdun, bildik oldu dünya. Belki de göremediğin her şey, zaten göremeyecek olduklarındı. Kör!