Seneca (İÖ 4 – İS 65): Devlet adamı ve filozofluğunun yanı sıra Roma tarihinin en önemli söylev ustalarından biri ve tragedya yazarıdır. Antik Yunan tragedyalarına ait temaları Roma'ya özgü süslemelerle bir kez daha ele almıştır. Sahneye konmak için değil, daha çok okunmak için yazılan bu tragedyalar 16. yüzyılda İtalyan hümanistleri tarafından yeniden keşfedilmiş, Rönesans yazarlarına örnek oluşturmuştur. Troialı Kadınlar savaşın acımasızlığını, sınırsız isteklerin ağır bedellerini, hayatın bilinmezlikleri

"Peki uzun veya acıdan uzak yaşayan bilge bir insan, kötü bir şansa sahip ve ömrü boyunca bununla mücadele eden bir insandan daha mı mutludur?" Bu soruya cevabım; bu insan diğerinden daha mı iyidir veya daha mı şereflidir diye sormak olur. Değilse, daha mutlu değildir. Daha mutlu yaşayabilmesi için daha doğru yaşaması gerekmetedir; bunu yapamıyorsa daha mutlu da yaşayamaz. Erdem zorla olmaz ve bu nedenle erdeme bağlı mutlu yaşam da zorla olacak bir şey değildir. Erdem o kadar iyidir ki ne yaşamın kısalığı n

Seneca (MÖ 4'e doğru-MS 65): Devlet adamı ve filozofluğunun yanı sıra Roma tarihinin en önemli söylev ustalarından ve tragedya yazarlarından biridir. Babasının bir siyaset adamı ve hatip olarak yetiştirmek istediği Seneca, bir süre devlet işleriyle uğraştı ve sonunda kendisini en sevdiği işe, yani felsefeye adadı. Stoacı öğretileri içeren çok sayıda düşünce metni, mektup ve tragedya yazdı. Bilgeliğin Sarsılmazlığı Üzerine'de, bilge kabul ettiği Cato'nun yaşadıklarından yol çıkarak, bilgenin haksızlığa ya da

Değil mi ki düşlediğimiz cumhuriyet hiçbir yerde bulunamıyor, o zaman otium yani inziva bizim için bir zorunluluktur. Ne hiçbir şey yapmamak, ne de hâşâ hayattan vazgeçmek. Gönüllü bir istirahat sadece, düşünerek eyleyebileceğimiz bir iç sürgün. Seneca işsizliğe özendiriyor bizleri. "Bütün devletleri tek tek gözden geçirsem, bilge kişiye tahammül edebilecek veya bilge kişinin tahammül edebileceği bir tane bile bulamazdım."

Seneca, mektuplarına Lucilius'unu selamlayarak başlamıştı: Seneca Lucilio suo salutem! Fakat onun bu seslenişi sadece dostu Lucilius'ta değil, iki bin yıl boyunca birçok nesilde karşılık buldu. Öyle ki, Ahlak Mektupları, birçok büyük kitabın, hatta Avrupa düşüncesinin kaynakları arasında yer aldı: "Fransız Seneca" olarak da adlandırılan Montaigne'in en çok etkilendiği eser Ahlak Mektupları'ydı. Erasmus, Seneca'nın mektuplarını ve yazılarını gururla yayımladı. Shakespeare, Marlowe, Bacon gibi birçok edebiy

İnsan oldum olası yaşamın kısalığından yakındı. Bugün de değişen bir şey yok. De brevitate vitae (lat. Yaşamın Kısalığı Üzerine) Romalı Filozof ve devlet adamı Seneca'nın zaman kullanımı sorununu ele aldığı bir yapıtıdır. Seneca, boşa harcanmayan doğru kullanılan yaşamın yeterli uzunlukta olduğunu savunur

Seneca (MÖ 4'e doğru-MS 65): Devlet adamı ve filozofluğunun yanı sıra Roma tarihinin en önemli söylev ustalarından ve tragedya yazarlarından biridir. Babasının bir siyaset adamı ve hatip olarak yetiştirmek istediği Seneca, bir süre devlet işleriyle uğraştı ve sonunda kendisini en sevdiği işe, yani felsefeye adadı. Stoacı öğretileri içeren çok sayıda düşünce metni, mektup ve tragedya yazdı. Bilgeliğin Sarsılmazlığı Üzerine'de, bilge kabul ettiği Cato'nun yaşadıklarından yol çıkarak, bilgenin haksızlığa ya da

Lucius Annaeus Seneca (İ:Ö 04- İ.S. 65) Romalı düşünür, devlet adamı, tiyatrocu. Roma tragedyasının en önemli temsilcisidir. Oyunlarını, oynaması için değil, okunması için yazan Seneca, Euripides'i örnek aldığı halde, tarzı ondan çok farklıdır. Yazar bir efsaneden hareketle yazdığı Medeia'da, Yunan tragedyasından farklı olarak, seyirciyi/ okuyucuyu etkilemek için ölümleri ve çok kanlı olayları sahne üzerinde canlandırmayı yeğlemiştir. Oyuncu Sayısı: 2 kad., 3 er., Koro

Yaşam uzun süren bir ıstıraptan başka bir şey değildir İlkçağ ahlâkçılarının ve bu çağın kurallarını, yönetimini ve geleneklerini sürdürenlerin yarattığı özgün bir yazınsal türün örneklerinden olan Teselliler; üç Teselliyi ya da daha doğru ifadeyle Teselli Üzerine (De Consolatione) üç yapıtı içerir: Bunlardan biri, oğlunu yitiren Marcia adında Romalı bir kadın, öbürü annesi Helvia'ya, üçüncüsü de İmparator Claudius'un dilekçe yazmanı azatlı köle Polybius'a seslenir. Bu kitapta, konularının temelinde benzer,