Edebiyatın tekelinde gibi görünen kavramlara felsefi perspektiften yaklaşan Scheler, bu sefer utanç ve tevazu kavramlarını inceliyor; bu kavramların yerini, koşullarını, temel formlarını ve işlevlerini araştırıyor. Cinsel utanmayı aşama aşama irdeleyip konuyu hem edebiyatın hem de felsefenin ufukları ardına taşıyor. Kadında ve erkekte ruhsal ve bedensel utanmayı da ayrıntısıyla açıklıyor.

"Pişmanlık ruhun yeraltındaki karanlık boyutlarına, suçun karanlık dehlizlerine inmeli, yokuş aşağı bu inişte karanlığın ve gizli varoluşun yeni bir farkındalığına varmalıdır. Dolayısıyla eğer biri derse ki, "Hiçbir suçumun farkında değilim, dolayısıyla pişman olacak hiçbir şeyim yok," bu kişi ya bir tanrıdır ya da bir hayvan. Eğer bu kişi bir insan ise suçun doğasına dair henüz hiçbir şeyi kavrayamamıştır." Utanma, hınç, aşk ve sempati duygusu gibi temel insani duygular üzerine yaptığı fenomenolojik çalış

Her felsefe sorunu, doğrudan ya da dolaylı olarak insanla ilgilidir. Bu nedenle felsefede ele alınıp tartışılan her sorunun temelinde, insanın neliğine ilişkin bir kabul vardır. Bu önemli yeri nedeniyle, "İnsan nedir?" sorusu, yani soruyu soranın kendisini, kendi türünü sorguladığı soru, en başından beri filozofların sormadan edemedikleri temel sorulardan biridir. Soru, insanın kendini bilmesinin, kendi varlığının ya da türünün temel sıralayıcılarını belirleme sorusudur. "Düşünce tarihimizin hiçbir dönemind

Max Scheler yaşadığı dönemde Avrupa'nın en etkili düşünürlerinden biri sayılıyordu. Sadece Husserl ve Heidegger'in değil, Martin Buber, Ortega y Gasset, Nicolai Hartmann, Ernst Cassirer, Gadamer ve Alexander Koyré gibi felsefecilerin de saygısını kazanmıştı. Heidegger'e göre, ona şu ya da bu ölçüde borçlu olmayan hiçbir çağdaş filozof yoktu; Ortega y Gasset de, Scheler'in apansız ölümüyle ?Avrupa'nın tarih boyunca gördüğü en büyük zihinlerinden birini yitirdiğini" yazacaktı. Ancak 1960'lardan sonra Alfred S