“O halde?“ dedi gözlerime bakarak. “O halde ölümün aslı yok galiba“ dedi. “Yani tek kelimeyle açıklanacak manası yok. Her insan için apayrı bir anlamı var. Yaşamına benzer bir anlamı...“ Bir müddet düşünceye daldı. “O halde“ dedi tekrar yüzüme bakarak. “O halde aslolan yaşamaktır. Çünkü ölümün anlamını yaşam yazar. Ama sadece yaşayan için. Ölüm yaşamın son notasıdır. Ezginin yabancısı olmayan bir nota... Yaşamın küçük bir ayrıntısıdır. Ve atılan son adımdır, uzun bir yürüyüşün ritmine uygun, son adım...“ G

"Çöl her zaman aynı çöl değil, hemen her gün değişir" diye devam etti sözlerine. "Tıpkı insan gibi, yepyeni bir çehreyle çıkar yolcunun karşısına. Dün bıraktığın gibi bulamazsın onu. O ise; pek az insanı bir gün önce taşıdığı gibi taşır. Hem değişir, hem değiştirir. Hele çölü ilk tanıyanlar, onu ilk kez geçenler; daha yolu yarılamamışken bir çok düşüncelerini değiştirirler. Bambaşka biri olur çıkarlar çölden. Ya pişer, olgunlaşırlar ya da çöl gibi kaypaklaşır, oradan oraya savrulur, her rüzgara sinelerini