Kur'an-ı Kerim bize kendisinin hep nitelikli okunması ve dinlenmesi gerektiğini tavsiye etmektedir.Bu manada okunurken ve dinlenirken tedebbür/tefekkür edilmesini öğütlemektedir.Yine müminlerin okuma ve dinleme esnasında,anladıklarının tesiriyle imanlarının ziyadeleşmesini,gözlerinin yaşarmasını,tüylerinin ürpermesini,kalplerinin yumuşamasını ve nihayet anladıklarıyla amel etmelerini istemektedir.

Hicri ikinci asrın ikinci yarısında ve üçüncü asrın başlarında yaşamış olan Ahfeş el-Avsat (ö. 215/830) özellikle Arap dili ve nahiv konusunda tartışmasız bir otorite sayılır. Ahfeş, Arap dilinin bir şaheseri olan Kur'an-ı Kerim'le de çok yakından ilgilenmiş; Kur'an'ın lüğavi tefsiri mahiyetindeki muhalled eseri Meani'l-Kur'an'ını telif etmiştir. Telif döneminin daha yeni başladığını müşahede ettiğimiz bu döneme ait söz konusu eser, ihtiva ettiği bilgiler açısından oldukça önemli bir yere sahiptir. Şöyle ki

Kuran, indirilişinden beri birçok araştırmaya konu olmuştur. Bu itibarla Kuranın gerek metni/lâfzı gerekse muhtevası konusunda yapılan çalışmalar, onun anlaşılmasına müspet katkı sağlamaktadır. Dikkatli bir araştırıcının veya okuyucunun dikkatinden kaçmayan lâfız tekrarları, Kuranda yoğun bir yer tutmakta; âyetlerde ve sûrelerde sıkça kullanılmaktadır. Kurandaki genel tekrarlarla ilgili bir çok araştırma yapılmış olmasına rağmen, mana/konu tekrarı veya lâfız tekrarı hakkında (görebildiğimiz kadarıyla) ciddî