“İnsanlar yanlış anlar,” diyerek vefatından iki yıl önce, 1914’te divanını yakmıştı Atkaracalarlı şair Cevriye Banu. Benzer bir endişe yüzünden İstanbul doğumlu Nimet Gecekuşu (Yıldırım) da 1930’ların başlarında Erzincan’ın bir köyünde canla başla sürdürdüğü köy eğitmenliğini bırakmak zorunda kaldı. Farklı şartlarda da olsa kalem ve kâğıtla ilişkilerini korumak için şartları zorlayan bu iki kadının yaşadıkları zaman dilimi çok uzağımızda değil, ama haklarında pek az şey biliyoruz. Şair ve Gecekuşu, Cihan Ak

Günlük hayatın ufak uğraşılarından arkadaş ziyaretlerine, serbest zamanlardan sanat etkinliklerine, şehirlerden kültürlere yoğun ve kuvvetli bağlar... Dahası ebeveyn çocuk ilişkisini farklılaştıran ama aynı zamanda kuşaklar arası alışverişi zenginleştiren torun sevgisi. En önemlisi de çocukların hayatı ne kadar doyurucu ve anlamlı hâle getirebildiğini gösteren izlenimler ve hatırlayışlar... Cihan Aktaş'ın zahmetli ve yorucu fakat bunların hepsine üstün gelen bir tecrübenin heyecanıyla seyahatine düştüğü no

"Müslüman âlimler fotoğraf makinesinin zararlarını tartışıyorlardı 20. yüzyılın başlarında, aynı yüzyılın ortalarında ninelerimiz fotoğraf çektirmekten sakınıyor ve mütedeyyin aile ortamlarında sinema, üzerine tartışılması bile gerekli görülmediği ölçüde yabancı, sakıncalı bir faaliyet olarak görülüyordu. Geçen yıllar içinde sinemaya kendi tasvir geleneğimiz açısından yeterince dâhil olduğumuz söylenemez." "Hayatımız ekranlarla kuşatılmış durumda. Bu konuda aklımızı karıştıran sorulara tatminkâr cevaplar ar

"Sinema, anlatma imkânları açısından edebiyatçıyı besleyen bereketli bir zemin. Bana esin kaynağı olan ve bakışımı tazeleyen, zihnimde biriken konuları tartışırken elimden tutan yönetmenlere ve filmlere vefa borcu duyuyorum. Hatırladığım filmler, neşeli veya değil, ama mutlaka bir yerde dokunaklı ve hayatı hiç fark etmediğimiz bir açıdan işleyerek bakışımızı geliştiren tek bir sahnenin bile yıllar akıp giderken öyle kolayca silinip kaybolmayacağını söylüyor." Cihan Aktaş, Hatırladığım Filmler kitabında se

Cihan Aktaş, sesini edebiyatın kadim esrarına katan bir göçebenin, yersiz yurtsuzlaşan bir duyarlılıkla damıttığı mahrem öykülere çağırıyor okurunu. Acemi terzilerin kesip biçtiği bir hayatın, sınırları aşan bir coğrafyaya dağıtılmış parçalarını ilmek ilmek yeniden birleştiriyor: Farkına varamadığımız kimi anların nasıl da upuzun birer süreç, bütün bir ömrün kim bilir belki de tek bir andan ibaret olduğunu imliyor. Hayata sessizce ama hep içeriden, hep derinlemesine bakıyor Şehrazat... ıssız odalarda saklı

Cihan Aktaş'ın Unutulmayan kitabı gündelik hayatın ayrıntılarında canlanan duygulara ve mekânlara yolculuğuyla akıllardan çıkmayacak öykülerden oluşuyor. Geniş bir menzilde dolaşan on bir öyküyü bir araya getiren Unutulmayan'da, yolculuk, arayış, iyilik, derin dostluk, endişe, korku, hayatın çetin çelişkileri, çarpıklıklar, sınırlar, ayrılık ve kavuşma izlekleri öne çıkıyor. Arka planda memleket gelişmeleri, kirli kara dünyalar, şehirler, eski sokaklar, ev içleri, oteller, pasajlar, kalabalığın uğultusu ve

Ustasının elinde kalem bir dantel gibi işler hikayeyi, en ince ayrıntıları gösterir kelimeler okuruna, kimi solgun bir hayatın kuytuluklarında saklı kederleri, kim yitip giden hayallerin geride bıraktığı ümitleri, ister ki turnalar aksın başımızın üstende, aşsın engin denizleri, yalçın dağları, ister ki aşka ve ayrılığa, hasrete ve hüzne dair ne varsa unutulan, anlatsın usul usul sevenlere, ayrı düşenlere, yitip gidenlere... Cihan Aktaş'ın kalemi bir turna misali, akıp gidiyor hayatımızın ortasından.

Türkiye gündemini uzunca bir süre meşgul eden "başörtü" sorunu, görece olarak aşılmış gibi gözükse de, bu çözümün henüz sıcaklığını koruması ve kitlelerdeki tedirginlik devam etmekte. İktidarların lehinde veya aleyhinde kullandığı önemli bir enstrüman olan kılık-kıyafet, hangi perspektiften bakıldığında bir sorun olmaktan çıkar? Cihan Aktaş'ın bu çalışması, ta Tanzimat döneminden itibaren, devletin kılık ve kıyafete olan bakışını, görece yakın bir tarihe kadar, 12 Mart dönemine kadar ele alıyor. Ülkenin geç

Türkiye gündemini uzunca bir süre meşgul eden "başörtü" sorunu, görece olarak aşılmış gibi gözükse de, bu çözümün henüz sıcaklığını koruması ve kitlelerdeki tedirginlik devam etmekte. Cihan Aktaş"ın "türban sorunu" denilerek gerçekliğinden uzaklaştırılan ve böylelikle ötelenen bir meseleyi, ortaya çıktığı tarihten itibaren ele aldığı ve dikkatli bakışıyla analiz ettiği bu çalışması, ültenin çok çok yakın bir geçmişine dair yaşadıklarının bir hafızası niteliği taşıyor. İnsan hafızası gibi, toplumsal hafızanı

Edebiyatımızın güçlü kalemi Cihan Aktaş, ülkelerin, şehirlerin, sokakların diliyle konuşuyor, mekanlara can veriyor, türkülere ses oluyor, insana olan inanca doğru sürüklüyor hikayesini. ülkelerin kaderleri, insanların kaderlerine benzer. insanların kaderleri, ülkelerin kaderlerine göre şekillenir. Azize'nin Son Günü, güçlü, duygulu ve umuda dair hikâyelerin bir toplamı.

Fotoğrafta Ayrı Duran, acı çemberlerinden geçerek hayatın hakkını vermeye çalışan insanların yürek burkucu hikâyelerini bir araya getiriyor. Beklenmedik bir anda yerini yurdunu terke mecbur kalan mültecilerin dramından yalın ve çarpıcı kesitler, incelikli olduğu ölçüde sarsıcı göndermeleriyle bakışımızı sınıyor. Coğrafyanın kaderinin sürüklediği mekânlarda geçmişin sahneleri bugüne karışırken okuyucuyu kendi konumu üzerine sorular sormaya sevk ediyor. Cihan Aktaş'ın yeni hikâye kitabı, mülteci hayatların ba

Çağdaş Türk hikayesinin önde gelen temsilcilerinden Cihan Aktaş, yeni kitabında toplumumuzun çeşitli kesimlerinden, değişik yaş gruplarından, türlü konum ve rollerdeki kadınların hayatlarında bakılmayan, bakılsa da görünmeyen alanlara, inceliklere çeviriyor keskin bakışını. Kusursuz Piknikteki hikayeler, çağdaş dünyada ve toplumumuzda kusur hakkı tanınmayan kadının sırtına yüklenen kusursuzluk beklentisinin farklı görünümleri olarak karşımıza çıkıyor.

Farklı olunduğunun işaretlerini, sebeplerini keşfetmek... Kopuşlar, başlangıçlar, dışlanmalar, umutlar, karşılaşılan zorluklar, yaşanan mutluluklar ve hayal kırıklıkları Hayatın basit gibi görünen yanlarının bireylere yaşattığı büyük azaplar Hep eksik olan, yarıda kalıp da tamamlanmayı bekleyen veya geç kalınmış bir şeyler, sorular, hareketler, ilişkiler Bir dönemin, geçip gitmeyen bir dönemin öyküleri Acı Çekmiş Yüzünde. Geçmişte yaşanan pek çok olay detaylanıyor, çeşitleniyor, büyüyor ve bir öykü hâlin

Hayatı kavrayan sağlam bir duruşa da sahip dört uzun öyküden oluşan Üç İhtilal Çocuğu Cihan Aktaşın ilk öykü kitabı. Aylık Dergide yayımlanan Teşekkürü Hakettiniz Bay Yargıçla başlayan, yetmişler ve seksenler Türkiyesinde çocukluktan genç kızlığa, aile aidiyetinden cemaat ve kamu mensubiyetine, milliyetçilikten İslamcılığa, evrilen karakterlerin reaksiyonunu, onaylamasını, itirazlarını, yorumlarını, beklentilerini, arzularını, korkularını içeren öyküler.

Gerçekçi ve gerçekli hikâye dünyasının öne çıkan isimlerinden Cihan Aktaş Son Büyülü Günlerde "kaybolmuş ışığı" arayan kahramanlarıyla karşımızda. Bireysellikle toplumsallığı harmanlayan bir duyarlığı var Aktaş'ın. Kadın erkek ilişkilerinden evlilik sorunlarına; ev yaşamındaki ince ayrıntılardan toplumsal ilişkilere varan geniş bir yelpazede kadının konumunu hikâyeleştirmekte Son Büyülü Günler. Yazarın kullandığı, kişisel olan kaygının ve maceranın özünde toplumsal olduğunu düşündüğünü kanıtlayan iç içe a

Şehirler tüm dünyada olduğu gibi, ülmemizde de yeniden yapılanmalar bağlamında toplumsal hareketlerin faaliyet alanı haline geldi. Kalkınma odaklı şehir telakkisinin adaletsizliği, yıkıcılığı ve sürdürülemezliği konusunda herkes hemfikir. Cihan Aktaş, "medeniyet" odaklı şehir anlayışına geri dönüş önerisinde bulunduğu bu kitabında, şehirlerin rant alanı haline getirilmesi, TOKİ politikaları, cami mimarileri, nostalji, Gezi Parkı olayları, AVM'ler... gibi son dönemin popüler konularında okura yeni bir pencer

2016 Necip Fazıl Roman-Öykü ödülü sahibi Cihan Aktaş'ın son romanı Şirin'in Düğünü, Şirin etrafında oluşan çok-zamanlı, çok-mekânlı hafızayla kurulmuş sinematografik bir roman. Unutmaya karşı, hatırlayarak huzurlu olmanın mümkün olduğunu serimleyen anlatı içinde anlatı... Bir yanıyla rengârenk, diğer yanıyla ise hüzün yağdıran sahnelerle dolu; aşkla, var olmakla, duygudaşlıkla örülü benliğin kolayca taşınamayacak hüzünlü karşılaşmaları, dahası benliğe azap veren muhasebesi.

Kızım Olsan Bilirdin, Cihan Aktaş'ın, aileler, dağılmalar, kaybetmeler, geçmiş güzellikler, hatırlamalar, geri gelmeyecek olana yapılan hüzünlü yolculuklar ve elbette hatırlayamamak hakkında incelikle kurduğu öykülerinden oluşan bir kitap. Öykülerde aile büyüklerinin Alzheimer'a düşmüş akıllarının hatırlayamadıkları, evlatların görmezden gelmelerinin karşısına çıkan duvara dönüşüyor. Kaybolanın, yitirilenin ardından okura düşen ağır bir hüzün oluyor. Unutmanın yaşamamış olmak anlamı taşıyıp taşımayacağını s

Bacı'yı tanımlarken Cihan Aktaş, "Anadolu insanı için sosyal hayatta akraba veya akrabalık dışı kadın ve erkek ilişkilerinin sıcak, masum ve güvenilir yönü" diyor. En sağdan en sola kadar, Anadolu'daki eylemci hareketliliğinde her türlü mahremiyet sorununu ortadan kaldıran sihirli bir kelime. Aktaş bu kitabında, İslâmcı kadınların geçirdiği evrimleşme sürecini masaya yatırıyor ve İslâm âleminin iki önemli merkezi olan İran ve Türkiye'nin farklı ve zıt modernleşme modellerinin Müslüman kadınları nasıl etkile

Cihan Aktaş yeni öyküleri ile yeniden okurun karşısında. Ayak İzlerinde Uğultu adı altında toplanan öykülerin ortak yanı, kalmakla gitmek, mekânla mekânsızlık, gitmekle kalmak, aşina olunanla yabancı olunan, ertelenen dönme düşüncesi, evin eşiğinde bekletilmek, mültecilik, umutlar, göçmenlik, kırgınlıklar, ve elbette keşfetmenin tedirginliği Öyküler çok farklı seslere; yakındaki dünyalara, uzak diyarlara ait, fakat yeterince duyulmayan seslere başka dünya hayallerine kulak veriyor. Sınırlar ve sınırsızlığın