İçinde yaşadığımız dünya ‘olası dünyaların en iyisi' midir? İman hakikatleri, aklın hakikatleri ve pozitif hakikatler ile çelişir mi? İyinin ve kötünün sorumlusu Tanrı mıdır? Tanrı neden günaha izin vermiştir? İnsanı sınırlayan adalet ve evrensel hak kavramları Tanrı için de söz konusu mudur? Tanrı'nın varlığı, insan özgürlüğü ve özgür irade ile çelişir mi? Felsefe tarihinde çığır açan Teodise eseri içerisinde Leibniz'i başta M. Bayle ve çağdaşlarına karşı bir argümanlar savaşı içerisinde, bu sorulara ve

Doğuştan gelen ideler var mıdır? İnsan zihni bir ‘boş levha’ mıdır yoksa işlenmeyi bekleyen bir ‘damarlı mermer’ mi? Bilgimizin temeli deneyim ve duyular mıdır, yoksa akıl mı? Bu sorular İngiliz deneyci filozof John Locke ile Alman rasyonalist filozof Leibniz’i karşı karşıya getirir. Locke, İnsanın Anlama Yetisi Üzerine Bir Deneme kitabında insan zihnini boş bir levha olarak tanımlar, yani ona göre insan doğuştan hiçbir bilgiye sahip değildir. Bu kitap, Locke’un bu kitabına cevap niteliğindedir. Leibniz, Lo

Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716): Alman filozof ve matematikçi. Batı düşüncesinin temel taşlarından biridir. Mantık, matematik, fizik ve metafiziğe önemli katkılarda bulunmakla kalmamış, bilimin hemen her dalında düşünmeye, üretmeye çabalamıştır. Dünyanın ilk dört işlem yapabilen hesap makinesini tasarlamış, ikili sayma sistemini geliştirmiş, mekanik aygıtlar, yeldeğirmenleri hatta denizaltılar üzerine çalışmış, bu konulara dair fikirlerini, teorilerini, denemelerini içeren binlerce mektup ve yazı bıra

Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716): Alman filozof ve matematikçi. Batı düşüncesinin temel taşlarından biridir. Mantık, matematik, fizik ve metafiziğe önemli katkılarda bulunmakla kalmamış, bilimin hemen her dalında düşünmeye, üretmeye çabalamıştır. Dünyanın ilk dört işlem yapabilen hesap makinesini tasarlamış, ikili sayma sistemini geliştirmiş, mekanik aygıtlar, yeldeğirmenleri hatta denizaltılar üzerine çalışmış, bu konulara dair fikirlerini, teorilerini, denemelerini içeren binlerce mektup ve yazı bıra

Düşünce tarihinde, arkasında bıraktığı yazılı çalışmalar bakımından Leibniz kadar üretken bir başka zihne nadiren tesadüf edilir. İlginçtir ki, ömrünü düşünmeye ve yazmaya vakfetmiş bu büyük dehanın hayattayken yayınlattığı çalışmaların adedi, ardında bıraktığı devasa külliyatla mukayese kabul etmez. Söz konusu yayınları, birkaç risalesiyle, Tanrı'nın bir deyimle "avukatlığı"nı yaptığı Essais de Théodicée [İlâhî Adalet Üzerine Denemeler] başlıklı eserinden ibarettir. Geride bıraktıklarının yayınlanması ise,

Leibniz'in herhalde en çok okunan eseri Monadoloji'dir. Bu kadar meşhur olmasına karşın monad fikri Leibniz'in felsefi kariyerinin sonlarına doğru vardığı bir fikirdir. Monadoloji Yunanca Monas yani Bir ile logos yani akılla söylemi birleştiren bir isimdir. Monadolojinin Leibniz'in felsefesini en iyi tanımlayan metin olduğu söylenir. Ancak Leibniz'in hiçbir eseri görüşlerinin etraflı bir özetini sunmak için yeterli değildir; burada çevirisini sunduğumuz Monadoloji bu türden bir özete en yakın metin olara

Leibniz felsefesi XVI­I. yüzyıl felsefelerinin en önemlilerindendir. Descartes ve Spinoza felsefesiyle bir bütün oluşturur. Bacon ve Lockeun tersine bu üç filozof tam anlamında dizge filozofları oldular, düşüncelerini ussal bir bütünlükte ortaya koydular; görüşlerinin çelişki barındırmamasına, tüm insan ve evren sorunlarını kavramasına özen gösterdiler. Leibniz Yeni deneme adlı çalışmasının geç yayımlanmasının da etkisiyle gününde yeter ilgiyi görememiştir. Bu ilgisizliğin bir nedeni de o dönemde Almanyan