20. yüzyılın en önemli filozoflarından Karl Jaspers psikiyatri ve teoloji alanlarındaki ufuk açıcı fikirlerinin de desteğiyle çağdaş felsefeye yeni bir yön vermiştir. Jaspers bu eserinde uzmanlara yönelik zorlu bir metin ortaya koymak yerine felsefenin genel sorunlarını halka anlatıyor. 1950/51 yılında sunulan bu 12 radyo konuşması "felsefeye giriş" için bir rehber niteliği taşıyor.

"Peki ama neredeyse yetmiş yıl sonra bu kitap bizim için ne anlam ifade ediyor? Suçun daima geçmişte kalana dair olduğu doğrudur. Ama geçmişe ilişkin suç (Vergangenheitsschuld), o dönemi yaşayan kuşağa tümüyle sirayet etmiş bir suçtur. Söz konusu dönem çoktan tarihin tozlu sayfalarında kalsa bile, gölgesi şimdinin üstüne vurur ve sonraki kuşaklara da bir tür suçluluk ve sorumluluk duygusu bulaştırır. Geçmişimiz öyle kolayca kurtulabileceğimiz, yok saydığımızda veya unutmak istediğimizde bir duman halinde la

Kemikleşmiş bir felsefi sistem önermediği, geRek kabulleri sorgulayan, yıkan ve yeniden inşa eden fikirlerini aforizmalarla sunduğu için kolay okunur. Bu onun cehennemidir oysa... İki üç çarpıcı sözün kuyruğuna kapılır gider insan ve özden uzaklaşır. Periferide dolaşır. Üstelik yanlış anlamalara, çarpıtmalara da açık bir yapısı vardır Nietzschenin... Bilhassa kardeşi Elisabeth Försterin zekâ yoksunu düzenlemeleri sayesinde bir anda Nazilerin fikir babalığına yükselir mesela. Yahut kendi kendini çürüten cüml

Karl Jaspers, Varoluşçuluk´un kurucularındandır. Varlıktan önce oluş sorununa çözüm aramanın gereğini ileri sürerek insanı düşüncenin odağı durumuna getirmiştir. Jaspers´in felsefesinin odağı insanla bağlantılı varoluş sorunudur. Ona göre, felsefenin temeli insanın benliğidir. Bu nedenle varoluşçuluk "bütün gerçek bilgilerden yararlanarak, bu bilgilerin üstünde bulunan ve insanın birliğini kapsayan alanı kavrama felsefesidir." Jaspers´in Varoluşçuluk anlayışına göre insan evrende tedirgin bir varlıktır, ka

Nietzsche giderek putlaştırılmakta günümüzde. Giderek bağlamlarından koparılıp popüler kültüre malzeme olmakta. Şen kahkahaların atıldığı sofralara meze edilmekte. Haklılar; Nietzsche'yi okumak ve hatta anlamak kimileri için çok kolaydı. Hayli bereketlidir. Kışkırtıcıdır. Coşkuludur. Dili sarhoş eder insanı. Kendisine yanaşana koşarak sarılır. Ne ki bir süre sonra; "Nietzsche'ye duyduğumuz coşku, bir antipatiğe dönüşür. Nietzsche'de her seferinde başka bir şey okumak, tahammül edilemez hale gelir. "Ve bu,