“Ben bir direnişçiyim, 1940 yılının haziran ayında direnişe başladım ve hala da direnişçiyim, en azından öyle olduğumu düşünüyorum. Ama artık bırakın guru duymayı, bundan utanıyorum. Her gün, direnmenin ilk bakışta göründüğü kadar kolay olmadığını fark ediyorum. Fakat izin verinde de her şeyi en baştan anlatayım... ...Direnişe katılan her kişi, kendisini daha iyi hissederdi. Yaptığı iş güzel gelirdi ona. Kuşkusuz ölmekte vardı, ama kendi kendine pekte fazla şansı olmadığını söylerdi. Ölüm değilse de sürgün