Bu kitabın yazarı C.G Salzmann, bir gün, çakıl taşları arasında bir baba yengeç ile üç yavru yengeç gördü. Baba yengeç, adımlarını geriye doğru atıp ters yürüyor, yavru yengeçler de onu taklit ediyordu. Yani baba ne yaparsa yavrular da onu takip ediyordu. Birden Salzmann'ın beyninde şimşekler çaktı. "Çocuklar, anne ve babalarından gördükleri yanlışları taklit ederek kötü bir kişilik kazanıyorlar. O halde eğitime onlardan başlamalıyım." dedi. Yengeç Kitap, fikrini işte bu küçük hatıradan alır. Salzmann, kita

Bir eğitim klasiği sayılabilecek olan bu eser, zamanın yıpratıcı gücü karşısında, geçen onca zamana rağmen dimdik ayakta durması ile çocuk ve aile eğitimi sahasında bir şaheser olduğunu ispatlamıştır. ''İyi bir çocuk yetiştirmek, hazineler dolusu servetten daha hayırlıdır. Çünkü bunlar yaşayan hazinelerdir. Yaşlandığımız zaman en büyük düşüncemiz, geride iyi bir miras bırakmak değil midir? Bu eser kendi kanı ve canı olan çocuklarına zerre kadar bağlı aileleri uyaracak, onların düşünmelerini sağlayacaktır.