Ionesco’nun 1973 yılında kaleme aldığı Yalnız Adam’da 35 yaşında, sıradan biri yüklü bir mirasa konar ve iş hayatından elini eteğini çekmeye karar verir. Yeni hayatını düzene koymaya gayret eder, artık bol bol vakti vardır ve boş vakitlerinde geçmişini, geleceğini, yaşadığı anı, hayatı, insanlık durumunu irdeleyerek varlığa ve varoluşa ilişkin içinden çıkılması hayli zor sorgulamalara girişir... Beckett’le birlikte absürd tiyatronun en büyük iki isminden biri olan Ionesco’nun tek romanı Yalnız Adam

NOTLAR VE KARŞI-NOTLAR Ayak parmaklarım, ayak parmaklarım, ne istiyorsunuz benden? Mavi Belçikalıları öldürmek mi, onları tahliye etmek mi, göbek dansını kamufle etmek mi, matadorun uyumunu bozmak mı, ıspanakları uyarmak mı? İstemiyorum, hayır, istemiyorum. Kesilmiş hesap ister merhamet. Kış insandır, keza bunun haricindeki her şey de öyle. Ah ayak parmaklarım, ayak parmaklarım, ne istiyorsunuz benden? Eugène Ionesco'dan tiyatro, yazarlık, kendi oyunları ve dilin imkânları üstüne notlar, yazılar, söyleşiler

Gergedanlar(1959), Sandalyeler(1952) ve Ders(1951) gibi oyunlarıyla absürd tiyatronun en önemli figürlerinden olan Eugène Ionesco, insanlar arasındaki iletişimsizliği, dilin saçmalığını ve davranışların basmakalıplığını her düzlemde aktarmaya çalıştı. Beyaz ve Siyah işte bu çabanın bir başka ürünü olarak resim ile yazının eşzamanlı ilerlediği bir yapıta dönüşüyor. "Resim yapmayı bilmeyi gerçekten çok isterdim şimdi: Göstermeye çalıştığım şey sahiden ölüm ve yaşam." Ionesco insanın üstündeki örtüyü kaldırı

Absürd tiyatro akımının kurucularından öncü yazar Ionescu (1912-1994), gerçekçi ve psikolojik tiyatroya karşı olan oyunlarında, insanın yaşam karşısındaki çaresizliğini, komik olanda trajik olanı, trajik olanda komik olanı grotesk ve simgesel anlatımla göstermiştir. Kitaptaki üç oyun da bu özellikleri taşıyor. Gergedanlar yeniden çevrilmiştir; diğer iki oyun oyun ise ülkemizde ilk kez yayınlanıyor.

Eugène Ionesco (1909-1994), uyumsuz tiyatronun önde gelen yazarlarından biridir. Sıradan durumların ötesinde bireyin var oluşundaki anlamsızlığı kendine özgü bir dille anlatmaktadır. Nuri Pakdil'in tüm çevirileri gibi önemli çevirilerinden biri daha kitaplaştı: Eugène Ionesco, "Günlük'ten". Nuri Pakdil'in özenle çevirdiği bu günlükler de, yine Sayın Şaban Özdemir'in titiz çalışmasıyla kitaplaşabilmiştir. Zevkle okuyacağınızı umut ediyoruz.

Absürd tiyatronun başlıca temsilcilerinden olan Ionesco (1904-1994), grotesk ve gerçeküstü ögeleri kullanarak sıradan burjuva yaşamını eleştirmiştir. Amédée, evlerindeki bir ölüden kurtulmak için çare arayan bir karı kocanın gülünç ve trajik serüveni. Aslında yazar, karı koca arasındaki evrensel mutluluk/mutsuzluk sorunsalını irdeliyor. Ölüm Oyunları, yazarın çokça işlediği ölüm düşüncesini anlatırken güldürü ögeleriyle trajik olanı biraraya getiriyor. Oyun, çeşitli ölüm türlerini gösteren birçok oyundan ol

Önümde yükselen duvarları delip geçme ya da yıkıp yerle bir etme isteğiyle kuduruyorum. Akıl, varlık karmaşasını, yani kaosu bizden gizlemek için yükseltiyor bu duvarları. "Niye?" derseniz, bu duvarların ardında evrensel kaos ve yokluk, " hiçlik" var da ondan, Hiçbir şey yok arkasında duvarların. Onlar, birşeyler yapmayı başarabildiğimiz şu dünyayla " boşluk" arasına çekilmiş sınırlardır. İçimin cehenemidir bu. Artık bunun bir cehennem olduğunu biliyorum.

Absürd tiyatro akımının kurucularından öncü yazar Ionesco'nun (1912-1994), yaşamın ve varoluşun saçmalığını anlattığı oyunlarından üç örnek. Bazı oyununda kullandığı, "herhangi insan" tipini simgeleyen ve insanca olmayan bir dünyada kendi insanlık anlayışını savunmaya çalışan Berenger tipi, kitaptaki iki oyunun başkahramanı.

Eugène Ionesco (1912-1994), oyunlarındaki içerik ve anlatım özellikleriyle, tiyatro sanatına yeni bir anlayış getirmiş, bu alanda devrim sayılabilecek değişim gerçekleştirmiş, absürd tiyatro akımını yaratmış öncü bir tiyatro yazarıdır. Kel Şarkıcı, yazarın ilk oyunudur. Geleneksel tiyatro anlayışını aşan bu oyun, temelde dilsel karşıtlıklar ve dilin iletişim kurulmasındaki yetersizliği üzerinde durur. Dünya tiyatro tarihinde özel bir yeri olan bu oyun, absürd tiyatro akımının ilk ürünü sayılmaktadır. Ders,