"Benim hikâyem sona erdi. Artık senin hikâyen anlatılacak." Marie güzel olduğunu biliyordu. Uzun boyuyla, sarı saçları ve aydınlık yüzüyle kimse ona kayıtsız kalamazdı. On dokuz yaşındaydı. Harika bir gelecek uzanıyordu önünde. Bir başarı öyküsü olan bu filmin başrolünde olmak ne kadar eğlenceliydi! Bir gün Diane çıkageldi ve Marie'nin hikâyesi sona erdi. Elinizdeki kitap Diane'i anlatıyor. Marie'nin kıskandığı, ondan daha güzel olan tek kadını... Kızını. Çok satan kitapların yazarı, Fransa Akadem

Amélie Nothomb'un üstün bir yetenekle, zalimliği, edepsizliği ve belirsizliği ele aldığı olağanüstü derinlikteki ilk romanı Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Prétextat Tach'ın ölümüne iki ay kalmıştı. Dünyanın dört bir yanındaki gazeteciler, yıllardır insanlara duyduğu nefret yüzünden münzevi bir hayat süren yazarla röportaj yapmak için yanıp tutuşuyordu. Bu gazetecilerden yalnızca dördü onunla yüz yüze görüşecek ve yazar kötü niyet ve mantığın iç içe geçtiği bir diyalektikle onları alt edecekti. Ama beşinci gaz

Çavên Xwedê hertimî vekirî bûn û zoq li ciyekî dinêrîn. Eger ew girtî jî bûna, vê rewşê wê ti tişt neguhertiba. Ti tiştê dîtinê tune bû û Xwedê li ti tiştî nedinêrî. Ew tije û tîr bû, mîna hêkeke ku wî gloverî û bêlivbûna xwe jê wergirtibû.Xwedê jixwetêrbûneke mutleq bû. Wî ti tişt nedixwest, ti tişt nedipa, ti tişt wernedigirt, ti tişt red nedikir û bi ti tiştî re elaqedar nedibû. Jiyana wî ewçend têrtije bû ku ew êdî ne jiyan bû. Xwedê nedijiya, Xwedê hebû......Zarê xwedê tune bû û ji ber vê yekê ramana w

Ünlü yazar ile Bağdatta savaşan obez Amerikalı askerin mektuplaşmaları Amerikan ordusunda 2. sınıf erim, adım Melvin Mapple, bana Mel diyebilirsiniz. Bu boktan savaşın başından beri, altı yılı aşkın bir süredir Bağdatta görevliyim. Bir köpek gibi acı çektiğim için yazıyorum size. Biraz anlayışa ihtiyacım var ve siz beni anlayacaksınız, bunu biliyorum. Bana cevap yazın. Yanıtınızı bekliyorum. Ünlü bir yazarsanız, hadi adını da verelim, Amélie Nothombsanız ve bir gün tanımadığınız Amerikalı bir askerden,

Aşkta kaybetmek yoktur. Âşık olduğu kadına bir türlü ulaşamayan bir erkeğin hikâyesi bu. Büyük bir coşkunun korkunç bir hayal kırıklığına, ardından yıkıcı bir öfkeye dönüşmesinin hikâyesi. Kahramanımız Zoïle hayatının biricik aşkı Astrolabea kendisini kabul ettiremeyince, çareyi ona olan aşkını ispatlayacak ve büyük ses getirecek bir eylemde bulur. Yolcularıyla birlikte bir uçağı kaçırıp havada infilak ettirmektir planı. Evet, kendisi de ölecektir ama olsun Bazen aşk için ölümü göze almalıdır insan!

Benim yağmurlu çocukluğum, Japonyada, sudaki bir balık gibi geçti. Bir çocuk üç yaşına kadar yaşadıklarını hatırlar mı demeyin. Fransız yazar Amélie Nothomb, Yağmuru Seven Çocukta hayatının Japonyada geçen ilk üç yılını anlatıyor. Çünkü kahramanımız Amélie için her şey mümkün: Üç yaşında Fransızca ve Japonca konuşabilir, kendini Tanrı zannedebilir, uykusuz gecelerde çatıya tırmanabilir, bulutları yeryüzünden daha çekici bulabilir, en sevdiği şey sağanak yağmur olabilir. Obur bir otobiyografi. Zaten Amél

Hayatının ilk yirmi yılında, sadece yiyeceklere karşı değil, içeceklere, aşka, kitaplara, yazı yazmaya ve keşfetme tutkusuna duyduğu açlıkla yaşam biçimini şekillendiren ve kişiliğini bulma yolunda ilerleyen bir genç kız. Sıradışı bir hayatın yanı sıra, bir insanın gelişimi... Tüm bu yaşananlar içinde gerçek nerede? Nothomb, her zamanki olağandışı üslubuyla, hayatın getirdiklerine karşı duyulan iştahı açlık metaforunu kullanarak anlatıyor. "Açlığın Biyografisi zekice yazılmış, okuyucuyu büyülü bir y