Narin Kalesi'nden Kaçış, Semerkant'ta başlayan bir göçün Mirişhan'da kısa bir mola vererek devam etmesiyle başlıyor. Torunoğulları'nın birkaç kuşağının yaşamına sığan Kars'ta konaklamayla devam eden göç yolu sonunda Hollanda'nın Den Bosch kentinde sürekli ikametgâhına varıyor. Semertkant'ın cennetinden başlayıp, dünyanın bir başka cennetinde sonlanan bu göç yolu, beş kuşak Torunoğulları ailesinin yaşamından kesitler içermektedir. Torunoğulları ailesinin yaşamının aslında diğer göç insanlarının yaşamından f

İnsan yaşamında göç, tarih kadar eski bir olgudur. Göçün sizi nereye götürdüğünü bilmediğiniz gibi, gittiğiniz yerde sizi neyin beklediğini de bilmezsiniz. Bu bilinmezlere doğru giderken sadece yüreğinizdeki umutlardır tek teselliniz. Peki, umutlarınız ne kadar gerçektir? Peki ya gelecek canınızı ne kadar acıtabilir? İşte bu yepyeni umutlarla yuvalarından, Avrupa'ya göçenleri, Hollanda'da geleceklerine dair büyük bir sınav beklemektedir. 2007 yılında Maviydi Adalet Sarayı ismiyle yayımlanan Sahte Umutla

İçerisi karanlıktı. Yanan bir sigaranın ışığından başka hiçbir şey görünmüyordu. Anneme zorla gaz lambasını yaktırdılar. Bizi de duvar dibine oturttular. Bizi dışarıdan getirenler ve içerdekilerin hepsi beş kişiydi. Gaz lambası yanınca ikisinin koca silahlarının bize çevrili olduğunu gördüm. Kapının önünde durup öksüren adam, annemin burnunun dibinde ağır ağır ve annemin gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı. -Kocan duysa bu yaptığını, yüzüne tükürür. O da güneyde bizim yaptığımız gibi yapıyor. Evler

Likya'nın Son Kralı, Semerkant'tan başlayan göç yolu, Mirişhan'a uğrayıp Kars'taki küçücük bir köyde konakladıktan sonra, Den Bosch'a uzanan bir var oluşun öyküsünü anlatıyor. Semerkant'ın cennetinden başlayıp, dünyanın bir başka cennetine erişen beş kuşaklık bir yolculuk yaşayan Torunoğulları ailesi, inanılmaz yaşam öyküleri, azimleri ve gösterdikleri üstün çaba ile geçtiğimiz yüzyılın sosyal ve politik yaşamına ışık tutan bir geçmişi tanıklığımıza sunuyor. Likya'nın krallıklara ev sahipliği yapan Telmesso

Edebiyatımızın modern gerçekçi kalemlerinden Murat Tuncel, Güneşsiz Dünya adlı bu yapıtındaki öyküleriyle bizi 80li yılların o güneşsiz günlerine götürüyor. Bu öykülerde okur, 12 Eylülün karanlıklarına dalıp dalıp çıkarken, değil aydınların sıradan insanların bile hoş geldin işkenceleriyle nasıl tanıştıklarını, sürgünlerini, yaşama tutunabilmek için verdikleri yaşama tutunma mücadelelerini, içlerinde yaratılan korkularını da okuyacak. Bunları okurken de kendisine sık sık Bunlar benim ülkemde mi yaşanmıştı?

Osmanlı Devletinin kurucularından Orhan Gazi, hükümdarlığı döneminde ordu komutanlığını oğlu Süleyman Paşaya verir. Genç yaşında yaptığı fetihlerle Trakya topraklarına geçişi sağlayan Şehzade, Trakya Güneşi adıyla anılmaya başlar. Bu sırada Bizans topraklarında Palaiologos ile Kantakuzinos arasında süren taht kavgaları devleti zayıf düşürmüştür. Konstantinopolis gelen tehlikenin büyüklüğünü fark ettiğinde iç karışıklıklardan kurtulup karşı hamle yapmaya kalkar, ancak etrafı çevrildiği ve hareket alanı dara

Yazarın daha ziyade göçmenlerin ve mültecilerin dünyasından esinlenen öyküleri, günlük hayatın kalabalığı içinde görmezden gelinen küçük olayları, belli belirsiz ifadeleri ve hareketleri yakalamaya çalışıyor.

“Temizliğe gittiğim evlerden birkaç kuruş alıyordum, ama ev sahiplerinin beni takip etmesi canımdan bezdiriyordu. Kimisi, bir şey almayayım diye arkamdan gezerdi. Kimisi de, işimi temiz yapayım diye. Önceleri çok zoruma gidiyordu bu davranışları ama sonra alıştım. Zaten bir iki gittikten sonra onlar da takip etmekten vazgeçiyor, anahtarı da bana bırakıp gezmeye gidiyorlardı. Gittiğim evlerdeki erkeklerin çoğunun yaşlı, emekli oldukları dikkatimi çekmişti. Hepsinin de gözü kalçalarıma, bacaklarıma ilişirdi.