İstanbul! Herkes sana hayrandı ve herkes sana meftun!. Aslında bu hayranlık, "İslambol" olduğun günlerdeydi. O zamanlar sokakların emin, fakirlerin tok, çocukların sokaklarında cıvıl cıvıl güvenle seksek oynardı. Sen, "İstanbul" olduğundan beri ne çok genç kaybetti sende, kendini. Ne çok çocuk çocukluğunu çaldırdı sende ve ne çok aile kaldı enkazının altında.. İstanbul olduğun günden beri, ne çok insanı çektin girdabına!... Nefse dizginlerini kaptırmış, ne çok insan boğuldu, senin modernlik selinde!. Sınırs

Kardeşim! Gözlüğüm kırıldığında gördüm gerçekleri. Perdeler aralandı o gün. Camlardaki buğular da gitmişti artık. Rabbim kalbimi açmıştı. Özgür olmuştum. Tevbem kabul olmuş gibi, tüy kadar hafifledim birden. Ruhumda bir sevinç, bir heyecan; kalbim başka atıyordu artık. Hidayet böyle bir şeydi herhalde. Gel, sevincime ortak ol, sen de uyan artık. Bu uyku seni yoruyor. Yaşlanıyorsun, yarın uyansan da belki yaşlılıktan hareket edemezsin. Belki uykuda olur ölümün. Yeter bu kadar uyku. Hadi uyan!

Kulluk için yaratılan insanın, kulluğunun sınav yeri dünyadır. Ve dünya, insanın bu sınavına uygun bir şekilde yaratılmıştır. İmtihan gereği birtakım sıkıntılarla, zorluklarla, engellerle denenmeye tabi tutulmuştur. Dünya ve içindekileri Allah'ın istediği şekilde kullanması istenmiş; bunun test edilebilmesi için, istenilenin zıddı olan şeyler de yaratılmıştır. İnsana, helali yapma kabiliyeti verildiği gibi harama düşme zafiyeti de verilmiştir. İyilik yapabilme kabiliyeti verildiği gibi kötülüğe düşme za

Kadın ve erkek, birbirlerinin refikiydiler; Şeytan ve dostları ise onları rakip haline getirdiler. Kadın ve erkek, birbirlerinin yarısı ve "yâr"i idiler; Şeytan ve dostları, onları birbirlerinin "yarası" haline getirdiler. Kadın ve erkek, birbirlerinin eşleri idiler; Şeytan ve dostları, onları birbirlerinin dertleri ettiler. İlk olarak kadın, cennetten çıkarılış sürecinde suçlandı. Beraberce yemişlerdi yasak ağaçtan ama kadını müsebbip saydılar. Yunan medeniyetinde(!) kadın insanlığın başına gelen belaların

Bu roman, gerçek hayattan uyarlanmış, yaşanmış olayları konu edinmiştir. Özellikle 17 Ağustos'da hükmü şehid mertebesine eren, Gönül ve Âmine'nin hayatlarından bir kesit sunmaktadır. Sevgili arkadaşlarım: Sizin İslâm'a verdiğiniz gönülü nasıl anlatabilirim ki? Sizin ihlasınız kelimelere sığar mı ki?. Geride bıraktığınız ailenize ve Ayşegül'e, duygularını benimle paylaştıkları için teşekkür ederken; hayatınızdan aldığım bu kesitin sizden sonra da irşad görevinizi sürdürmeye vesile olmasını ümit ediyorum.

Hayatın adı imtihandı. Umutların, hayallerin, acıların ve beklentilerin eşlik ettiği bir yolculuktu hayat. Hayat yolculuğu; bazen ilkbaharda eylülü, eylülde ise kışları yaşatırdı insana. Yazın kavurucu sıcağında, yürekleri üşüyen yüzlerce insan vardı imtihandan geçen. Ömür takviminden tek tek düşen yapraklar, hesap gününe yaklaştırıyordu insanı. Yanlış tercihlere kurban giden kadınların, hayatın yükünü çekemez duruma geldiklerinde duydukları pişmanlıklar işe yaramıyordu. Oysaki her şeyin doğrusunu bildiren

Tevhid çağrısının dillendirildiği her devirde, bu çağrının aslında bir devrim, bir inkılap olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle o dönemin Firavunları, Nemrutları karşı çıkmış ve savaş ilan etmişlerdir.

Eve geldim, küçük abim kaza geçirmiş, hayata veda etmek üzereydi. Babam kumarhanede, evde para yok. Annem çok acı çekiyordu. Babam yolladığımız haberi dikkate alıp gelmedi ve nihayet abim vefat etti. Babamı kumar masasından kaldırıp getirmişler.

Yat! Yat! Yat!... Komutlarıyla insanları yatırıyorlar ellerini bağlıyorlar ve arabalara bindiriyorlardı sorgusuz, sualsiz... Yarım saat içerisinde neden toplandıklarına dair bir açıklama alamadan götürüldüler karakola. Her biri tek tek sorgudan geçti. Küçük bir göz dağı vermekti maksatları. Peşinizdeyiz mesajıydı yapılan. Hiç birinin her hangi bir yerle bağlantısı bulunamamıştı. Herkese: - Neden toplandınız? Sorusu sorulmuştu ayrı ayrı odalarda. Her birinin cevabı aynıydı: - Biz, bir araya gelip kitap o

Töre, aşiret, terör üçgenine boğulan bir halkın öyküsü.. Doğu'da terk edilmiş, unutulmuş, yoksul ve cahil bırakılmış mazlum halkın öyküsü.. Cahiliyenin karanlığından İslam'ın nuruna ve bu insanlığın bir parçası olan kürt halkı.. Yok edilmek, sindirilmek istenen bir halkın yeniden diriliş destanı..

Özenti, işte fırtınanın başlangıç noktası... Köylere kadar inmiş, hiçbir şeydn haberi olmadığını sandiğimiz saf, temiz beyinleri yozlaştırarak kendine kul köle edinmiş modernitenin hüsrana uğrattığı hayatlar... Kalbini Allah'a kulluğun lezzetiyle doldurmak yerine boş heves ve hayallerin çıkmazında girdaba sürüklenen insanlar...

Ne demek gençtir? Ben onu ne umutlarla okula gönderdim. Güvenmiştim. Ahhh kafam! Komşu Nurettin Bey: "Komşu kızına güvenebilirsin; ama kurt ile kuzu bir arada durur mu? Kızını kurtlara kaptırabilirsin." Demişti de adamı dinlememiştim. Arif Bey o gün belediyede bir işini halletmek için giderken parkın önünden geçmiş kızını bir delikanlıyla kol kola görmüştü. Okul saati idi. Beyninde vurulmuşa dönmüştü. Aniden başını yana çeviren Ayşen babası ile karşı karşıya kalmış neye uğradığını şaşırmıştı. Arif Bey kızın

Şu karanlık çağda, insanlığını kaybetmiş, İslami değerlere sırtını dönmüş bir toplum.. Ve bu toplumun son kalesi aile... Dağılan aileri ve bunun sonucunda sokağa düşen, tinerci, hırsız, yolsuz olmaya itilen çocukları, yetim yurtlarını, insana ve insanlığı düşman büyüyen bir nesli bu kitaptan okuyacaksınız. Unutulmuş insanları burada bulacaksınız...

İnançları uğruna, sabreden ama sonunda çaresiz kalıp yuvasını dağıtmak zorunda kalan bir kanın acıklı öyküsü... Mutlu bir aile hayatı ve saadet dolu bir yuva ile hüzün dolu ve temellerinden sarsılan iki ailenin mukayesesini de bulabileceğiniz bu kitapta, olaylara bir kere de kadınların gözünden bakmayı öğreneceksiniz. `Ana Yüreği`, her satırına kadın duyarlılığı sinmiş, kadınların dünyasını anlatan bir kitap... Elinizdeki kitapla, kadınların sabrını, metanetini, bazen bir genç kızın hayallerini bazen de