Romana dawî ya Jan Dost Martînê Bextewer dawiya meha gulanê, li Fuara Kitêban a Diyarbekir derketibû. Di nav 6 mehan de 2. çapa romanê derket. Jan Dost ji bo ku bi xwendevanên xwe re bê ba hev, 24-25ê mijdarê li Stembolê ye. Martînê Bextewer... Pirsa qedîm a dîrokî ye; mirov bi pey sirrên jiyanê dikeve, li jiyaneke bextewer digere... Ji ber ku "...devera ku mirin lê hebe, bextewerî xwe dide paş." Martîn, bi vê armancê berê xwe dide Şerqê. "Şerqa rûhaniyetê. Şerqa ronahiyê. Şerqa roj û xweşiyê. Şerqa tesewwu

Ehmede Xanîyi mi anlatır Mire Mektup? Görünürde öyle... Görünen nedir peki? Yetişkin bir erkek, bir âşık, bir yazar, bir düşünür. Bir ölüm, daha doğrusu bir ölüm biçimi, nereden (kimden) ve nasıl geldiği zehrin, Okunamaz bir hale gelen bir mektup (Ehmede Xanînin mektubu), kime, kimlere yazılmıştır? Görünürde Mire, yani iktidara, Nedir iktidar?Foucaultya koşalım: Oysa gerçekte iktidar ilişkiler demek; az çok örgütlenmiş, piramit gibi koordine edilmiş bir ilişkiler yumağı... Jan Dost, tüm roman boyunca soruy

Jan Dost di pêşgotina kitêbê de behsa serpêhatiya xwe ya şi'rê dike û wiha dibêje: "Sebeba çapkirina van helbestan ew e ku ez dixwazim pirekê di navbera îro û do de ava bikim. Mixabin helbesta klasîk êdî têk çûye û hema hema ji holê rabûye. Yan jî di hucre û medreseyan de maye û li ber xwe dide. Ew şêweyekî girîng e ji wêjeya me lê êdî di nefesên xwe ên dawî de ye. Piraniya helbestvanên me yên nûjen jî nikarin li ser bingeha klasîkên xwe projeyên xwe yên afrênerî ava bikin, ew li hewa daleqiyayî mane. Ji re

Mijara vê kitêbê Ehmedê Xanî û dema wî ye. Lê ev roman ne biyografiya Xanî ye bi qasî ku ew biyografiya her rewşenbîrekî ye ku li hember desthilatdariya hundir û derve xebatê dike. Tevna wê bi tayên fantazya û tarîxê hatiye ristin. Romaneke balê dikişîne ser nakokiyên siyasetmedar û rewşenbîran. Şêweyên têkiliya di navbera wan de û berî her tiştî dixwaze ferqa wêjeyê bîne ziman, cihê nivîskarekî di civakeke mîna civaka kurdî de bide xuyakirin. -Mîrname: Tîbûna hibrê- Eve mijara romana ku min berî çend roja

Lê mîna janekê Bask bi pêş de diçin Mîna janekê kurd ber bi rastiyê ve diçin mîna janekê roj kor derbas dibe Mehabad û ez koçerî bi koçerî bi eynî şiva xwe bi cot solên werzişî û çepikên lal yên li ser derenceyan jibîrkirî ez xwêdana li ser eniya te zuwa dikim ey firîşte û hestiyên xwe didim ber herdu baskên te da ku xaka li pişt te diweşe bicivînim bahoz bi b