Günümüzde özellikle pozitivizm ve bilimcilik anlayışlarının etkinleşmesi, ilerleyen teknolojinin çevreyi ciddi biçimde tahrip etmesi, genetik mühendislik, klonlama ve hayatın tıbben sona erdirilmesi (ötenazi) gibi konuların gündeme gelmesiyle din-bilim ikilemi değişik boyutlar kazanmış, en azından kapsamı çok genişlemiştir. Dolayısıyla bu kitap hacminin sınırlılığı bakımından bu konulara dolaylı yönden yaklaşarak İslâm bilim geleneğinin mahiyetini ortaya koymakla yetinmiştir. Konunun aydınlatılmasının diğer

Bilgi kuramı olmadan bir felsefi sistemin kurulması düşünülemez. Bu durumda ya başka bir filozofun bilgi kuramını kullanmak veya kendi bilgi kuramımızı ortaya koymak zorundayız. Bu eser ikinci yolu seçmeyi tercih etmiştir. Bunun yanında bir varlık kuramına olan ihtiyaç da vurgulanmaktadır. Yine bir varlık kuramımız olmadan felsefî bir sistem kuramayız. "Varlık nedir? Ne tür şeylere 'var' diyebiliriz? Varlığın durumları nedir?" gibi sorular netlik kazanmadan aslında sistemli bilim yapmak da mümkün değildir.

Fikir tarihi içerisinde önemli bir tefekkür sahası olan İslâm Felsefesi, özgün bir düşünce sistemi/sistematiğidir. Onun özgünlüğü, vahiy ve aşkın alandan beslenmesinin yanında, kendi içerisinde eleştiri ve tenkide kayda değer bir fırsat ve imkân açmasında aranmalıdır. Bunun bilimsel ve nitelikli ilk örneği; Gazzâlî'nin, Aristo tarzında felsefe yapan Meşşâî filozoflarının bir kısım metafizik düşüncelerine yönelik eleştirilerinde görmek mümkündür. İslâm dünyasında aklî düşüncenin gerilemesi ve zayıflamasına s