Bu kitap, Türkiye İş Bankası'nın 7 Ekim – 31 Aralık 2019 tarihleri arasında İş Sanat Kibele Galerisi'nde gerçekleştirdiği "Kibele'nin Hafızası" Sergisi nedeniyle hazırlanmıştır. This book has been prepared in coordination with "Cybele's Memory" Exhibition held at İş Sanat Kibele Gallery between October 7 – December 31, 2019.

Özgürleşme düşüncesi siyasetin ana ekseni olduğu gibi, sanatın da temeline yerleşmiştir; ancak Özgürleşme nedir? sorusunun yanıtı verilmeden, siyaset ve sanatın özgürleştirici rolü üzerine bir şey söyleyebilmenin olanağı yoktur. İşte bu kitap böyle bir arayışın ürünüdür. İlk bakışta özgürleşme, tikel bir kazanımdır ve kişinin çevresini kuşatan iktidardan kurtulması anlamına gelir. Başka bir ifadeyle, kişinin eylemleri sırasında, sınırsız ve baskıcı olmayan bir alanda var olduğunu hissetmesi demektir. Özgürl

"Yersiz"liğin iki farklı çağrışımı bulunuyor. Birincisi şu: Her yorum, bir "şey"e yöneldiği sürece, bir "yer"e de yöneliyor demektir. Bunun tam tersini söylemek de doğru sayılacak: Yorumun bir "yer"den kaynaklandığı... Ancak yine iki durumda da "yer"den söz etmek aynı anda sınırlardan söz etmek anlamına geliyor: "Yer"in sınırlarından... Sınırlardan söz etmek ise sınır dinamiğinin yarattığı biçimde "öte"lerden de söz etmektir: Geçirgenlikten konuşmaktır ki, o geçirgenlik de "yer" kavramını, "yersiz"liğe doğr

Bu kitap, sporun, özellikle de futbolun çekiciliğine kapılmış bir kişinin tuttuğu kısa notlardan oluşmaktadır. Birbirlerinden bağımsız olarak gelişen yazılar arasında, eğer bir ortak noktadan söz edilebilirse; o da hazzın içine gizlenmiş her türlü hilenin yarattığı gerilimdir. Stadyumlara yansıyan görüntülerin yalnızca seyredilenden ibaret olmadığının ayırdına varmak, en eleştirel bakışları bile, spordan ve kirlilik derecesi öldürücü ölçülere ulaşan futboldan uzaklaştıramıyor. Belki de stadyumlar, hileye

Sürekli, "sanatta yaratıcılık"tan söz ediliyor. Yaratıcı olanın yarattığı "şey" nedir? Birtakım biçimler mi? Durmaksızın "yeni" biçimler üretmenin anlamı nasıl açıklanabilir? Uzun yıllar yeni biçimler üretme eylemi, bir gün (eylem olarak) eskiyebilir mi? Büyük patlamanın dünyayı boşluğa fırlattığı gün, dünya için yeni bir gündü. Onun ardından gelen milyarlarca günün yeniliğini oluşturan neydi? Aralarındaki anlam farklılıkları değil mi?