"İmam Şafii´nin yorumculuğunu, daha sonra ortaya çıkan geleneksel yorumculuktan ayıran en büyük özellik, ihyacı ve problem çözücü olmasıdır.O, Kur´an´ı baştan sona tesfir etmek gereğini duymamış, sadece Müslümanların sorunlarını çözme çerçevesinde gerekli olan ayetleri açıklamakla yetinmiştir.Buna bağlı olarak o, istinbat ve tefsir yöntemleri geliştirerek döneminin metodolojik sorunlarına eğilmiş, bir taraftan ihmal edilen otantik yorum metotlarını ihya ederken, bir taraftan da sosyal realiteden kopmayarak