“İnsanlar, giderler!” dedi Ustam, “Bunu unutmayın”.
Önce anneannem öldü. Ondan iki sene sonra teyzem. Ondan iki sene sonra da annem. Küçüktüm daha. Çocukluğun korunaklı dünyası ben henüz kapıyı arkamdan kapatıp çıkamadan bitivermişti. Bir gün önce çocuktum. Bir gün sonra büyüdüm.
İnsanlar giderler! Ne kalır geriye? Bir genç kız, çevresinde hiç kadını kalmamışken
nereden öğrenir bu dünyada kadınca yaşamayı? Benim durumumda elime kalan şey kitaplardı. İçe kapanık bir çocuktum. Kitaplarım vardı. Kadınla
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.