Ekonomik ve politik tartışmalar çok uzun bir süredir ödeme gücü, kemer sıkma, kıtlık ve damlama kuramının (trickledown) dar sınırları içinde şekillendi. Sosyal güvenlik iflasa gidiyor; kamu borçları gelecek kuşakların sırtına yükleniyor; işsizlik kötü ama fiyat istikrarını sağlamak için gerekli; sosyal yardımlar zenginden çalarak finanse ediliyor; son olarak, “kamu parası gibisi yok” anlayışı, tartışmaların ve politika tercihlerinin kapsamını kısıtlaması gereken su götürmez bir gerçek olarak gösteriliyor. B