“Göz kırpıyordu uzaklar, Nisanın ortalarında son trende bekliyordu. Yağmur öylece yağıyor, Bir toprak kokusu, Bir de annemin kokusuydu benimle gelen… Yüklenmişti sırtıma sıla, Sıkışmış göğsümün arasına gidiş, Kaybolmuş gözlerim, Tutulmuş dilim, Çıktım yola şimşekler çakıyor… Yağmur hüngür hüngür yağıyor, Kendine iyi bak diyordu oradan bir ses. Canım annem, Her adım attığımda uzaklaşıyordum, Annemin eşarbından, yeleğinden, fistanından. Gitme diyemedi “git” derken, Ağır yaralıydı, Sözler kesk