Neden Yazdım? Hikâyeleri hep sevdim ben. Dinlemeyi de, anlatmayı da, uydurmayı da. Evet uydurmayı. Kızlarım küçükken (kihala küçükler), ailece kısa veya uzun seyahatler yapmak en sevdiğimiz aktivitelerimizden biriydi. Bu yolculuklar sırasında oynadığımız oyunlardan bir tanesiydi hikâye uydurmaca. Oyunu başlatan herhangi bir cümleyle oyuna girer diğer üç kişi o cümlenin arkasından kendi cümleleri ile eklemeler yaparak devam ettirirdi oyunu. Minik tavşan, küçük karınca, ormanda kaybolan küçük kız derken ba

"Gündüzlerini güneşsiz, gecelerini yıldızsız bırakma lütfen..." "Anladım ki zamanı gelmeden söylenemeyen sözler, zamanı geldiğinde virgüllerle devam eden noktasız cümlelere dönüşebiliyor hayatımızda..." "Mucizeler hep vardır. 8azen bir sevgi tomurcuğunun İçinde, bazen bir nisan yağmuru tanesinde." "Asiye evin bahçe kapısını açarken arkasında araçlardan inen ve peşinden gelen kalabalığa baktı huzurlu bir iç çekişle. Gece olunca Alihan'a yazacağı çok şey vardı. Yaklaşık on ay kadar önce kendi karanlığında