“Başlangıçta hiçbir şey bilmiyordunuz, inanırım; sonra şüphelendiniz. Şimdi her şeyi biliyorsunuz ama hâlâ susuyorsunuz.” Sartre Geçmişte ve günümüzde çok sayıda entelektüel, kökleri hayata bakışta yatan nedenlerle çağımızın acı gerçeklerine, idamlarına, katliamlarına, soykırımlarına göz yummakta, bunlar karşısında susmaktadır. Bu suskunluğu ise ‘mantıki’ argümanlarla izah etmekte, hatta ‘tarihî zorunluluklar’ veya kutsiyet atfettikleri yapı ve kurumları koruma adına savunmaktadırlar. Sartre da zamanının bi

Günümüzde, daha çok siyasi yazılarıyla tanınan Gün Zileli'nin, 1967-1989 yılları arasında yazdığı ve dönemin edebiyat dergilerinde yayınlanan 19 öyküsü yer alıyor bu kitapta. Türkiye'nin gurur duyduğu bir gençlik kuşağının isimlerinden olan Gün, öykülerinde dokuduğu konular, sosyal olduğu kadar, dönemin İkinci Yeni akımından da izler taşımaktadır. Bu kitapta öyküseverler, yazarın pek bilmedikleri öykücü yanını keşfedecekler ve şaşıracaklar; bu öyküleri neden bunca zaman bekletmiş diye. Biz de; Yaba Sahaf ce

Göründüğü kadarıyla içeride iki kişiydiler. Yeni soluklanmışlardı ki, sığındıkları metruk yapının ağır demir kapısı bir kedinin geçebileceği kadar aralandı. Önce bir baş uzandı, birkaç saniye sonra iki kişi süzüldü içeri. Işık düştü ince bir ağaç kalınlığında, boylu boyunca. Çanlar, siyasetin zamanı ve şehirleri altüst ettiğini duyurmak için çalıyor. Petersburg'da, Neva Caddesi'nde kızakla kayılan güzel ve sakin günler... Sonra devrimin saatleri, sonra şehrin ismini Leningrad yapmak için gelen Bolşevikler.

Memurun tek sığınağı devletidir. Memur çocuğunun devleti de yoktur. Devlet o soğuk umursamazlığı ile dönüp bakmaz bile sana. Hiçbir yere gidemezsin, hiçbir yardım alamazsın. Öyle yetiştirilmişsindir ki, sokakta bir limon bile satamazsın. Bu yüzden dünyanın en zavallıları, bir yere tutunamayan, üstelik yapısı nedeniyle tutunma şansı pek olmayan memur çocukları, orta sınıf çocuklarıdır. Hayat güzelken, gençken... Arnavutköy ve Bebek... Elvis, Its now or neverı söylüyor. Beyazıtta nümayişler var, 27 Mayıs oluy

Büyük toplumsal olaylar, bulutsuz gökyüzünde aniden çakan şimşeklere benzer. Hiç kimsenin beklemediği, hatta toplumun umutsuzluk içinde çürüme izlenimi verdiği bir anda, toplumu, sınıfsal ilişkileri, medyanın olaylara tekdüze bakışını, iktidar-muhalefet ilişkilerini, bilinçleri, kültürel yapıları altüst eden bir şimşek parlayıverir. İşte Zileli'nin neredeyse günü gününe tanıklığına, hatta bazıları sokaklardan yaptığı dolaysız gözlemlere dayanan bu yazılar, böyle bir toplumsal altüst oluşun, Gezi mücadeles

Gün Zileli, liberalizmin yaşlanmaya yüz tuttuğunu, muhafazakârlığın ise anlam değiştirdiğini belirttikten sonra, şöyle diyor: "Dolayısıyla, düşünsel ve kültürel bakımdan tutuculaşan liberalizmle, ekonomik modernizmin en azgın temsilcisi olarak ortaya çıkan muhafazakârlığın el ele vermesinin önünde hiçbir engel kalmamıştır. Hatta şöyle diyebiliriz: Kapitalizmin insanlığa bugünkü saldırısı, modernist-muhafazakâr-neoliberal bir projeden ibarettir." Muhafazakâr Liberalizm kuramsal bir inceleme değil; bu kitapt

Niye kahramandır Gün Zileli'nin köpekleri, bilir misiniz çocuklar? Çünkü hiç yalan söylemez onlar, zaten yalanın ne olduğunu da bilmezler. Çok küçük çocukların bilmediği gibi. Üstelik onlar yalan söylemeyi öğrenemezler. Onlar çok kahramandır gerçekten. Acıları, sevinçleri hiçbir zaman ikiyüzlü değildir. İçten, karşılıksız sever ve üzülürler. Aynı küçük çocuklar gibi. Üstelik onlar ölünceye kadar hiç ikiyüzlü olmazlar. Gün Zileli'nin Kahraman Köpekleri'ni okuyunca, inanıyorum ki sizler de onlar gibi olmak

Bu büyükçe parklarda, işsiz siyahlara olduğu gibi, bizim Türkiyeli sığınmacılara da rastlardınız. Sokaklarda ya da parklarda, kafasında köylü kasketi, üstüne bol gelen ceketi ve pantolonu, uzun sarkık bıyıklı, yaşlı Alevi köylülerine rastlamak insana hüzün verirdi. Kim bilir hangi rüzgâr savurmuştu onu köyünden alıp bu yabancısı olduğu diyarlara. Elleri arkasında, parmaklarına tespihini dolamış, başı havalarda, öylece, tek başına dolaşırdı. Belki de konuşacak birilerini arardı... Sığınamamış sığınmacının he

"Gün Zileli, Yarılma kitabında 1954-1972 yıllarında yaşadıklarını anlatıyor. Bir otobiyografi olan bu anı kitap, Zileli`nin tanık olduğu bir dönemi bütün canlılığıyla günümüze aktarıyor. 1968 gençliğinin yaşadıklarının ayrıntılı bir fotoğrafının aktarıldığı bu kitapta günümüzün birçok tanınmış isminin de o yıllardaki öyküsünü bulabilirsiniz. Yarılma tam anlamıyla bir `68 kitabı... gerçek bir tanıklık." Oral Çalışlar "1954-1972 dönemindeki Türk Solu`na ışık tutan anıları, kendi özyaşam öyküsüyle içiçe yer al

Koruma duvarlarıyla ayrılmış özel siteler içindeki havuzlu lüks villalarda yaşayanların demokrasisi ile günlük yaşamını sürdürmek için çabalayan insanların demokrasisinin aynı anlama gelmediğini; toplumdaki esas bölünmenin, uçurumun kenarında yaşayanlarla havuzlu villalarında yaşayanlar arasında olduğunu; belki de önümüze getirilip konan AKP-Ergenekon ya da liberal-ulusalcı çatışmasının bu sınıf çatışmasını örtbas etmeye yaradığını; AKP-ulusalcı cepheleşmesinin aslında egemen blokun iki kesimi arasındaki bi

Arnavutköyün tepeleri, dağları, yeşillikleri, vahşi batı beni çağırıyordu âdeta. Evin sokağa değil de, arkaya bakan tarafı boş bir araziydi. Bu boş arazi önce, taşlık ve otluk bir alan olarak uzanır, daha sonra boyumuzu aşan kocaman yaban dikenleriyle kaplanırdı. Arazinin görece sağ tarafı (ki daha sonraları burası düzlendi ve Dayının yazlık sineması oldu) yoğun bir ağaç kitlesiyle son bulurdu. Bu ağaç kitlesinden daha da sağa doğru gidilirse Çamlıbahçenin arka tarafına ulaşılırdı.

Stalin Yargılanıyor, ilginç ve önemli bir piyes. Daha ilk okuyuşumda diyalogları akıcı, kurguyu çarpıcı bulmuştum. Hem sahne hem de perde için heyecan vericiydi. Tek sorun, yaklaşık 40 oyuncu gerektirmesiydi. Süreçte, rol sayısı 15, oyuncu sayısı 8 oldu; iki perde birleşti. Gün Zileli'ye Stalin bağlamında böyle bir piyes yazdığı için teşekkür ederim - hem tiyatrosever hem de Stalinizme karşı (etkilerini yaşamış) bir sosyalist olarak. Tarihsel bir fantezi

İkinci Cumhuriyetin ilân edildiği 2 Nisan 2024 günü İkinci Cumhuriyet Meydanı adını alan, eski adıyla Taksim Meydanındaki, eskiden Sular İdaresinin olduğu yere dikilen, Londra´daki Big Ben´in taklidi, halkın alayla ,,Big Sen" dediği kule-saat 12´yi vurur ve saatin altındaki ışıklı bölmede 22 Mart 2046 tarihi 23 Mart 2046´ya dönüşür. * "Evet, bize gelen haberlere göre, birkaç saat içinde, bölgemizdeki işletme ve hizmet işyerlerinin birçoğunda işçi konseyleri yönetimi devralmışlardır... Marmara Eyaleti´nin ba

"Farklı farklı yollara ve patikalara açılan sapaklardan yoksun bir yolda yürümenin, sol hareket içinde bulunduğum kırk yıl boyunca bizlere öğretilen ´sakınılması gereken´ ´sapma´nın en beteri olduğunu anlamam için çok uzun yıllar geçmesi gerekti. Farklı alternatifleri deneyerek, bir başka yola saparak arayışınızı sürdürebilirsiniz. Ama sapaklardan yoksun bir yolun sizi yanlış bir yere götürdüğünü anladığınız zaman çok geçtir artık. Başlangıç noktasına bile dönemeyecek kadar uzun bir yol kat etmişsinizdir çü

"Gün Zileli, ´herhangi bir ´68´li... değil. Aydınlık hareketinin kurucu kadrosunda yer alan, 1970´ler boyunca bu hareketin önderlerinden olan, 1980´lerin ardından anarşizme yönelen bir figür. Bunca ´kariyerin´ ve badirenin ardından, hatıratındaki sakınmasız ama dürüstlüğü gözeten tutum bilhassa değer kazanıyor. İhtilaflı olduğu ya da sonradan ihtilafa düşeceği kişilerle ilgili bahislerde soğukkanlılık gösteriyor Zileli. Karalayıcı, ´ifşa edici´ bir üsluba asla iltifat etmiyor... Kişisel ve politik özeleştir

"Filistinli Ebu Suut el Haravi, `evinden kaçmaya zorlandığın için utanma` diyor. Türkçede tam öyle değil ama birçok dilde `ev`, yaşanan yurdu da temsil ediyor. Gittikçe azalan aile fertlerinin birlikte yaşadığı aile ocağını terk edeli yaklaşık otuz beş yıl oluyor. Neredeyse on beş yıl geçecek, `yurt` anlamındaki `ev`den kaçmak zorunda kalışımın üzerinden. Utanmıyorum. Kader de utanmasın. Utanmasın gereken başkaları var." - Gün Zileli- Türkiye sol hareketinin önemli isimlerinden biri olan Gün Zileli politi

Gün Zileli, saat 8.33`te "Perde açıldı" cümlesiyle başlayıp aynı gün saat 20.33`te "Perde kapandı" cümlesiyle sona eren Bahar ve Tipi`de 1 Mayıs 1977 Taksim mitinginin, Cumhuriyet tarihimizin en trajik ve en kanlı olaylarından birinin öncesini ve sonrasını on iki saatlik bir zaman dilimi içinde anlatıyor. "Saatine baktı... Yediye yirmi yedi dakika vardı. Gecikiyorum dedi içinden. Artık kalkmalıyım. Ancak yetişirim. Başım da dönüyor. O loş, uzun meyhaneye baktı. Boştu. Kim olurdu bu saatte? Dışardan, işçi ka