19. yüzyılın sonuna yaklaşılırken sömürgeci güçlerin hedefindeki ilk yerlerden birisi olduğu için Trablusgarp'a özel bir önem veriliyordu. Bu yüzden bölgede görev yapan subaylardan raporlar isteniyor, bu raporlar çerçevesinde Kuzey Afrika'daki son kale olarak görülen Trablusgarp'ta yeni istihkâmlar kuruluyor, Hamidiye alayları oluşturuluyor, hükûmet konakları yenileniyor, silah depoları güçlendiriliyor ve yeni yollar yapılıyordu. Bu gayretin neticesi olarak 1912'deki Uşi Antlaşması'na kadar Trablusgarp'ın

Seyehatnameler, kentlerin unutulmuş çehrelerini resimlerini çizer. Birinci derece belge niteliği taşımasalar bile sosyal olguların ve kentin fiziksel yerleşiminin ipuçlarını taşırlar. Eski Bursa'nın peşine düşenlere, yeni bir pencere aralamak amacıyla yapılan bu çalışma, XIX yüzyılın eşiğindeki Bursa'nın Ömer Subhi Bey'in gözlemleriyle aktarımı.