Bâtınilik, bin yıllık sosyalizan bir yol izleyerek, Anadoluda kendini bulmuş akıl ve insan sevgisi üstüne kurulmuştur. Bu nedenle İslâm ve egemen sınıf, Bâtınîlik ve Alevîlikten hoşlanmamıştır; katli vâciptir! buyruğu, bin yıldır gündemdedir. Fanatizm, kendi görüşünün dışındakileri yok etmek ister. İslâm fanatizmi, bu bakışın uygulayıcısıdır. Alevîlik, insanı önde tutar. Kadın eşittir, saygındır. Müzik, saz, sanat, semah, Alevîliğin harcıdır; ırk, renk, ülke farkı tanımaz; dünya herkesindir.

"Almanya'da yaşayan yada yaşamak zorunda kalan bir grup politik insanın; aşktan cinselliğe, siyasetten Almanya'ya, siyasi mücadele adına yapılan çalışmalardan, göç olgusuna kadar kendileri ve toplumla ilgili her türlü konuyu tartıştıkları bir roman Açılın Kapılar. Bir bahçede sabah başlayıp, günün sonunda biten ve geriye dönük anlatımlarla süren roman, roman kişilerinin bütün fikir yürütme süreçlerine okuru da dahil ederek keyifli bir okuma sunuyor."

Yusuf Ziya Bahadırlı, öykülerinde yoksulluğun bin bir dayatmasıyla yaşamı un ufak olmuş insanları anlatır. Doğup büyüdüğü topraklardan kopan ve başka şehirlerde, giderek başka ülkelerde yaşamak zorunda kalan insanların sorunlar, özlemleri ve umutları öykülerin çoğundaki ana temayı oluşturur. Öykülerin bir bölümü ise çocukluk dünyasının düşlerle örülü köşelerine ışık tutar. Bazı öyküler sevgi üzerine gözlemlerle yüklüdür. Yazarın uzun bir üretim sürecinde oluşturduğu öyküleri, bu dönemin daha büyük ölçekl

Yaşamı boyunca üretken bir aydın olan Yusuf Ziya Bahadınlı, sosyalizme bağlılığından hiç ödün vermedi. Bahadınlı bir sanatçının sosyalizmle ilişkisini şu sözlerle ifade ediyor: "Bir sosyalist için kılavuz, bilimsel sosyalizmdir. Onu iyi kavrayan, iyi özümleyen yolunu er geç bulur. Sınıflı toplumlarda sanatçı belirli bir sınıfa hizmet etmektedir. Sanatçının tarafsız olabileceğini düşünemiyorum. Sosyalist sanatçı, sosyalist gerçekçidir. Emperyalizme, kapitalizme, faşizme karşı emeğin yanındadır, işçi sınıfını

İlya Ehrenburg, Anılar'ında, 'Bellek, geceleyin kâh bir ağacı, kâh bir bekçi kulübesini, kâh bir insanı aydınlatan araba farını andırır,' der. Ben daha çocukken, kasabanın telefon direğindeki hoparlörden duyduğum Hitler faşizminin sesi, yönetimlerin değişik sözcüleri tarafından bugün hâlâ kulağımda yankılanmaktadır. Bu sesin sahipleriyle henüz köy enstitülerindeyken ve sonraki öğrenim yıllarımda, öğretmenliğimde, TİP'te, mecliste, sürgünde, kitaplarım aracılığıyla kavgalı oldum. Ö