Aydınlanma Felsefesi gerçekten 'karmaşık' bir konu, çünkü bu felsefeyi oluşturanlar ayrı dilleri konuşan, ayrı felsefî gelenekleri ve toplumsal formasyonları olan insanlar; net, çünkü Aydınlanma Felsefesi, felsefe ve düşünce tarihinde ilk kez felsefe dışından ölçütler ve kavramlar getirilerek, deyim yerindeyse felsefeye pratik bir müdahalede bulunarak oluşturulmuş bir birikimi ifade ediyor." Aydınlanma, genel itibarıyla "tek bir kafanın" ürünüymüş gibi algılanır. Ancak, bir eğilim olarak aydınlanma çeşitli

Türkleştirme ameliyesi, eklemlendiği her ideolojik yönlenimin tarihselliğinde verili bulunan pozitif işlevi ortadan kaldırıyor ve gerçeğinin sadece kötü bir kopyası olarak varkalmasını sağlıyor. İkincisi de, bu millileştirme' çabasının sonucunda ortaya çıkan ürün', hem kastedilen millî oluşa hem de millileştirilen ögeye uzak kalıp, sadece adıyla varolabildiğinden Türkiye'deki hegemonik bütünün takviyesine katkıda bulunuyor... ... böylece liberalizmden muhafazakârlığa, sosyalizmden milliyetçiliğe bütün ideol

"Eğer AKP, insanların, üstelik çoğuncası ezilen ve paysız insanların üzerinde, başka bütün seçeneklere kendilerini kapatacak bir hegemonya kurabilmişse, bir kenardan bu hegemonyayı hayranlıkla seyretmek yahut hasetle gözlerini öte yana çevirmek yerine başka bir alternatif tahayyül etmek gerekmez mi?" Ahmet Çiğdem, AKP iktidarı üzerine, AKP devri Türkiyesi üzerine bir açıklama ve tartışma çerçevesi sunuyor. "AKP iktidarını yaratan bütün şartların 'sosyolojisi', iktidarını sürdürmesini de sağlamaktadır" Çiğde

Çoğunlukla yüzeysel yaklaşımların, neredeyse kutsallaştırıcı tavırların loşluğunda değerlendirilen Aydınlanma felsefesi üzerine, derinleştirici soruların izini süren kısa ama yoğun bir çalışma, Aydınlanma Düşüncesi... Oluşumu ve sonuçları üzerinden, çok yönlü karakteriyle, temel esaslarıyla, toplumsal temelleriyle Aydınlanma felsefesi. Özgül bağlamları içinde Fransız, Alman, İngiliz (ve İskoç) deneyimleri... Ahmet Çiğdemden, hem konu üzerine temel bilgileri özetleyen hem de eleştirel nitelik taşıyan bir elk

Türkiye'nin özel bir dönemini oluşturduğunu söyleyebileceğimiz son otuz yıllık yakın dönem tarihinin etrafında döndüğü başat kavramlar arasında şu üçünün olduğuna şüphe yok: Din, Darbe ve Demokrasi. İslâmcılık ve AKP formlarında dinsellik; 12 Eylül 1980den başlayarak süreğenleşen darbeler ve darbe teşebbüsleri; kamusal bir aydınlanmanın esas dayanağı olarak demokrasinin darlıkları ve imkânları Ahmet Çiğdem, sosyolojik bir dikkatle, bu üç kavram etrafında Türkiyenin tarihsel özel yollarına bakıyor; devlet ka

Jürgen Habermas´ın epistemolojiyi toplumsal bir teori olarak kurma çabasını anlamlandırmaya yönelik bir çalışma olan Akıl ve Toplumun Özgürleşimi, eleştirel bilgi teorisinin tarihsel ve toplumsal kökenlerini ele alıyor. Frankfurt Okulu´nun eleştirel teoriyle tartışmaya açtığı izlekleri de takip eden bu çalışma, bir yandan Okul´un ve üyelerinin tarihini hesaba katarken, diğer yandan eleştirel teorinin modern dünya ve bu dünyanın adeta hayatı soğutan/ruhsuzlaştıran, yaşam alanlarını sömürgeleştiren yapısına y

Sosyolojinin konusu "toplum" mu? İnsanların her birlikteliğini, her toplu yaşam halini, her beşerî ilişkiyi bu toptancı, ´bir´leştirici, ezelî-ebedî toplum kavramı altında düşünmek kısıtlayıcı, yanıltıcı değil mi? Sosyolojinin konusu, olmuş-bitmiş veya ´verili´ bir toplum değil, o şemsiyenin altına sığmayan çok yanlılıkları, muğlâklıkları, tarihsel değişkenlikleri, seçenekleri, potansiyelleri ile, toplumsal olan´dır. Modern çağın bir inşâsı olarak toplum gerçekliğine böyle bir toplumsal olan kavramıyla baka

Kimi çevrelerde son yılların hakim değerlendirmesi, modernliğin bittiği yönünde. Ancak modernizmi savunan bir karşı cephe de var. Ahmet Çiğdemin kitabı, Alman modernleşmesinin kendine özgü tecrübesiyle ilgili kavramlaştırmaları -özellikle Weber ve Habermasla somutlayarak- önde tutuyor ve iki cephenin, cepheleşmenin kısırlığını aşan bir bakış açısı geliştirmeye çalışıyor. Modernliği katı bir akılcılıkla değil, aklın yoluna uygun bir mecrada verimli kılabilmenin zeminini arıyor.