Geçmişin hayaletlerinden kurtulabilmek... Ya da bir gün yeniden dirilmeleri umuduyla toprağı kazıp en derine gömebilmek onları. Yaşananları, bir daha geriye bakmamak üzere unutabilmek... Ta ki anılar belleği zorlayana, eller kaleme kendiliğinden uzanana dek. Jorge Semprun, Buchenwald Toplama Kampı'nın bacalarından tüten yoğun gri dumanın gölgesinde, yirmi yaşındaki gözüpek militan Semprun'a bakıyor. Zaman, mekân ve acının büründüğü farklı şekiller arasında derin yarıklar açarak ilerliyor; orada bir yerl

Geçmişin hayaletlerinden kurtulabilmek... Ya da bir gün yeniden dirilmeleri umuduyla toprağı kazıp en derine gömebilmek onları. Yaşananları, bir daha geriye bakmamak üzere unutabilmek... Ta ki anılar belleği zorlayana, eller kaleme kendiliğinden uzanana dek. Jorge Semprun, Buchenwald Toplama Kampı'nın bacalarından tüten yoğun gri dumanın gölgesinde, yirmi yaşındaki gözüpek militan Semprun'a bakıyor. Zaman, mekân ve acının büründüğü farklı şekiller arasında derin yarıklar açarak ilerliyor; orada bir yerlerde

İspanyol asıllı Fransız yazarı Jorge Semprun, Franco döneminin en azgın günlerinde , 1960 yılında, görevli olarak gizlice gittiği İspanya´da, hem de doğduğu kent olan Madrit´te saklandığı bir evde, ilk romanı Büyük Yolculuku yazdığında otuz sekiz yaşındaydı. Fransa´da sürgündeki İspanyol Komünist Partisinin merkez yönetim kurulu üyesiydi. Kendisini dünyanın en büyük romancılarından biri yapacak olan Büyük Yolculuku ancak partisinden atıldıktan sorna, 1963 yılında yayımlattı. Kitap, bütün dünyada büyük olay

Federico Sánchez'in Özyaşamöyküsü, 20. yüzyıla özgü Komünist Parti ideolojisi ve yaşam tarzının belirlediği bir hayata dair çarpıcı bir anlatı. Jorge Semprún'un gerçek hayatının bir dönemine, yani yasa dışı Federico Sánchez olduğu döneme ait hatıraları, sadece sıradan bir yaşam öyküsüne değil, aynı zamanda dünyayı ve sosyalizmi yalnızca Parti'nin doğrularından ve çeşitli buyruklarından ibaret zanneden bir anlayışa ışık tutar. İspanya Komünist Partisi'nin gayri resmî tarihini, kendini feda etmeye hazır mili

Zapata'nın arabasının Froidevaux sokağından çıktığını görmüştü. Bir Jaguar'dı bu. Eski haydutun, hiç değilse bu konudaki beğenisinde bir değişiklik olmamıştı. Proletarya Öncüsü'nü kurduklarında, yirmili yaşlarda üniversite öğrencisi beş delikanlıydılar. Silahlı mücadeleyi bırakıp örgütü fesih kararı almalarının üzerinden yirmi yıl geçmiş, bu süreçte içlerinden üçü, bir zamanlar yıkmak istedikleri düzene katılarak ün ve para sahibi olmuştu. Elie Silberberg, hayatta kalabilmiş dört kişi arasındaki "başarılı

Jorge Semprun, Avrupa´nın yirminci yizyıldaki sancılarını, özellikle İkinci Dünya Savaşı´nı yaşamış bir yazar. Gerek doğum yeri olan İspanya´da, gerekse sürgün gittiği Fransa´da hem Nazi dehşetini yaşadı, hem de ona karşı savaştı. Semprun´un bugüne kadar imza attığı edebiyat yapıtlarında da, film senaryolarında da bu anıların izleri vardır. Beyaz Dağ´da da, kahramanlarının ağzından gene Semprun konuşuyor. Romanda, yazar Juan Larrea, ressam Antoine de Stermaria ve yönetmen Karel Kepela, 1982yılında Normandiy

İspanyada Franco hüküm sürmektedir, Fransa işgal altındadır, Buchenwald toplama kampı Alman komünistler, Fransız direnişçiler ve Yahudilerle doludur. Semprun da kimilerinin Almanlara daha yakın olduğu, kimilerinin gizli çalışmalar yürüttüğü, kimilerininse ölmek üzere olduğu bu toplama kampının tutsakları arasındadır. Günün birinde Berlinden Semprunun durumunu soran bir not gelir, notun tamamını ele geçiremeyen tutuklular en kötü olaılığı düşünüp Semprunu kurtarmak için bir plan yaparlar. Semprun tam Müslüma

1969 PRIX FEMINA ÖDÜLÜ Yayınlandığı 1969 tarihinde Fransa’nın önemli edebiyat ödüllerinden biri olan "Femina Ödülü"nü alan Jorge Semprun’un ünlü romanı Ramón Mercader’in İkinci Ölümü nihayet Türk okurlarla buluşuyor. Yazıldığı dönemde gerek “yeni roman”a göz kırpan anlatım tekniği, gerekse bir casus hikâyesinin arka zeminine yerleştirdiği tarihsel ve politik dokuyla bu türün önünde yeni ufuklar açan roman, türün meraklılarına olduğu kadar iyi edebiyata meraklı okura da keyifli bir okuma öneriyor. Bir

Bu tüyler ürperten soru, ölüm sessizliğinde anlatılan bir kamptan soruluyor... 2. Dünya Savaşı’nın en büyük toplama kamplarından biri: Buchenwald. Krematoryumun hiç sönmediği, gaz odalarının boş durmadığı, ölüm yutan bir sessizliğin hüküm sürdüğü bir kamp... Soruyu soran yeraltındaki İspanya Komünist Partisi eski başkanı Jorge Semprun. Takma adlarıyla Sorel, Salagnac, Sanchez ya da Artigas... Sürgünde olduğu Fransa’da Direniş Hareketi içinde çarpışırken Gestapo tarafından Eylül 1943’te tutuklanıp Buchenwal

Jorge Semprun, iç savaş yıllarında ailesiyle İspanya´dan Fransa´ya göç eder. Ancak Semprun ailesi orada hiç hoş karşılanmaz; kuşkuyla, küçümsemeyle bakılan İspanyol ´kızılları´dır onlar. Bu serüven, o sıralar bir çocuk olan yazar için geride bıraktığı ülkeye ve ölmüş annesine dayanılmaz bir özlem, yeni tanıştığı Fransız kültürü ve insanına karşı bir çekinme duygusunu da birlikte getirir. Ancak, çok geçmeden, Fransız dili, Fransız şiiri, coşkulu bir tutkuya dönüşür ve genç Semprun, bu dilde yeniden doğar. On