İslam entelektüel geleneği içinde Kitâbü’l-Kesb ve benzeri başlıklar altında çok sayıda eser yazılmıştır. Öyle ki onlar bu gelenek içinde “Kesb Literatürü” diye adlandırılabilecek ayrı bir literatür ailesi oluştururlar. Bunlar “kesb”i, yani çalışıp kazanmayı ve hemen hemen her zaman onunla birlikte “infak”ı, yani maişet için harcamayı çeşitli yönleriyle ele alan ilginç eserlerdir. Fakat “kesb”e dair en ünlü eser, Şeybânî’nin (132-189 h./ 749-804 m.) Kitâbü’l-Kesb adlı kitabıdır. Ancak hemen belirtme

İmam Muhammed'in el-Câmiu's-sağîr adlı eseri Hanefi fıkhının ilk muhtasar mahiyetli eseridir. Sonraki dönemde ise muhtasar eser yazanlar bu eserden asla bigâne kalmamışlardır. Nitekim Merğinânî, el-Hidâye adlı şerhinin ana metni olan Bidâyetü'l-mübtedî adlı eserini İmam Muhammed'in el-Câniu's-sağîr'i ile Kudûrî'nin Muhtasar'ından oluşturmuştur. El-Camiu's-sağîr 1532 fıkhî meseleyi ele almaktadır ve bunlar hakkındaki hükümleri delilleri belirtmeksizin nakletmektedir. Eserde yalnızca iki meselede kıyas ve is