Nurcihan, yeniden konuşmaya başladı. İki cümlesinden birinde Gökhan'ın cevaplamasını istediği soruları doğrultuyordu. Yanıt alamadıkça sesi de beynini kemiren asabiyet de katlanarak büyüyordu. "Ellerim Gökhan... Ellerim neden siyah?" diyerek bir hazin paragrafa uzandı. Öfkeli soluklardan genişleyip küçülen burnunun üzerindeki iki kehribar tanesinde ılık sular birikti. "Ellerim... Ellerim Neden Siyah?" Ellerim Neden Siyah?ta, memleket insanının yoksunluklarının merkezde yer aldığı öyküler karşılıyor bizler