Mesela iğde ağacını özlemiştim. Furkan abime bardak bardak su taşımayı özlemiştim, Nurten ablamla eğri büğrü ekmek yapmayı özlemişim. Hatta Sait abimin olur olmaz yere popoma attığı tekmeleri bile özlemiştim. Annemi... Annemi özlemiş miydim bilmiyorum. Beni amcama hediye ederken hiç düşünmedi, üzülmedi de. Ben annemin bağış yapabileceği herhangi bir şeyiydim. Adım yok sadece somut bir varlık. Ama ben çocuktum ve annemi de özlemiştim. O bize hiç sarılmazdı, ben bazen gider boynundan sıkı sıkı sarılır koklard

"Nilüfer çiçeklerini bilir misiniz? Nilüfer; bir göl çiçeğidir ve sadece göllerde yaşar. Hiç gördünüz mü dalından koparılmış bir Nilüfer çiçeğini bir vazonun içinde güzel bir yemek masasını süslerken? Ya da en özel ve değerli günlerde buket olmuş hali ile hediye verilirken? Olmaz olamaz tabii ki... Nilüfer çiçeği köklerini göllerin en derinine salmış ve güzelliğini de yalnız o göllere saklamıştır. Kısacası seyirliktir, dalından koparılıp yanında taşımalık değil..." Gerçek bir hayat hikayesini konu al