PAHALI İNSAN Ellerin ısıtmaz, yakar beni sevgili. Nasıl da uzanırlar zamanın ötesine, Ve okşayarak cennetimi yıkarsın. Uzak dur, bu yük ikimizede ağır. Bahar bile mevsimi gelince güzel. İnsandır, var olan en kadim eser. Amelle pahasını biriktirir, yitirir. Cehennem hurdacılar çarşısından beter. Bilirsin, insan cenneti arzular. Bilmezsin, cennet insan içindir.

ÂNI YAŞA! Ansızın gelen ölümler kulun sırât-ı müstakim üzere yaşaması gerektiğinin en büyük sebebedir. Ölmek için kıyameti veya yaşlanmayı beklemek insanın içinde bulunduğu en büyük şeytani yalandır. Zira her ölüm bir kıyamet ve her salise (hatta an) yaş skalasında bir yaşlanmadır. Kulluk, bir geceye sığdırılmadığı gibi bir amele de sabitlenmemiştir. İnsan, eğer Allah'a kul ise her an ve her zerresiyle kuldur. Çünkü İslam'ın insan hayatında aydınlatmadığı en ufak bir detay dâhi yoktur. Allah, insanın her ha