"Yücel Ulu, unuttuğumuzu sandığımız bir ad, ama çoğu genç şairin, bir şeyler hatırlayacağı bir anı belki de. Sahaflarda kurcaladığımız Yordam, Soyut dergilerinde koşturduğumuz bir edebiyat neferi. Soluğundaki ter, kitap okuduğumuz kahve masalarının camlarına yapışmış. Dahası Yücel Ulu, bugün bile okuduğunda canlı kalabilmiş, yüreği titreten şiir yapısını koruyan bir canlılığa sahip. Dün gibi anımsıyorum, Aydın'dan İzmir'e Seyfettin Özdemir'le gelen Özdemir İnce'nin öğrencisi iki şiir meraklısı genci. A