"Mustafa bıçağını Kutay'ın karnında bıraktı. Daha ne olduğunu anlamadan bir anda kayboldu. Arkasından bağırmaya çalıştım ama aptal bir deli gibiydi halim. Kimseye faydam olmayacağını anladığımda Kutay'ın yanına çöktüm. İlk defa bu kadar yakından tanık oluyordum bir suç hikayesine. O an aklıma nedense Yaşar Kemal'in Pis Hikâye adlı öyküsü geldi. Orada acı çeken kadındı. Oysa şimdi Kutay'ın hazin sonuna yaklaşmıştık." Yaratıcılığın sınırlarını zorlayan bir yazardan usta işi öyküler. Kitabın bitmesini asla is

Çağdaş Çetinkaya kamerayı hayata tutuyor ve gördüklerini şiirin tüm olanaklarını kullanarak aktarıyor. Kitapta 21. yüzyılın birey üzerindeki yıkıcı etkisi ve daha çok hepimizin hayatında karşılaştığı temel çelişkiler farklı bir üslupla aktarılıyor. Bu dünyada hayaller ve gerçekler iç içe geçmiş, yenilgiler ve zaferler birbirine karışmış, mutluluk ve hüzün eş anlı yaşanan duygulara dönüşüyor. İmgeler ve anlam oyunları karamsar bir bakış açısından çok ironi ve adrenalin dolu yeni bir dil ve ton yaratıyor. İşi