İnsan ve ona ev sahipliği eden dünya, geçmişten bugüne şairlerin ana teması olmuştur. William Blake'in ünlü ifadesiyle "bir kum tanesinde bir dünyayı ve vahşi bir çiçekte bir cenneti gören" kişidir. Böylesine üstün bir duyarlılığın yansıtılması, şairin sahip olduğu bilgi, algı, muhakeme ve ifade gücünün yanında, bu gücü kullanacağı özgür bir dünyayı gerekli kılar. Şairin özgür dünyasının kapsamı, bireysel ve toplumsal bilinci aşan bir farkındalığı gerektirir. Çünkü şair, çevresel ve evrensel alanın içerdiği

Joy Harjo (1951) 20. Yüzyılın ikinci yarısında, müzik ve şiiri bir arada sunuş tarzıyla adını duyurmuş Yerli Amerikalı bir şairdir. Çocukluk ve gençlik dönemini rezervasyon yerleşkelerinde geçiren şair, Avrupalı göçmen istilacılar tarafından yok edilen özgün Kızılderili kültürüne duyduğu özlemi/nostaljiyi şiirlerinde dile getirir. Harjo'nun şiirlerindeki nostalji kavramı, kendini ait hissettiği özgün yaşam kültüründeki değerlerin Modern toplumlara kazandırılmasını hedefler. Çünkü şair, Beyaz Adam tarafından