"...Kadın, gözlerini bir hastane odasında açar, çevresi doktorlar ve yakınlarıyla çevrilidir ama hiçbir şey "ben kimim?" sorusuna yanıt bulmasını sağlamaz. Kocası, artık hiç hatırlamadığı ve bir yabancı olarak gördüğü adam, ona bir defter uzatır. "Bu senin günlüğün, oku" der... Kendi geçmişini, tıpkı bir yabancının hayatıymış gibi okur. Şaşırır, güler, üzülür, kendini tanımaya çalışır. Ama günler geçtikçe ve defteri okudukça kocasıyla ve ziyaretine gelen yakınlarıyla kurduğu ilişki giderek karmaşıklaşacaktı