Yol kenarındaki tek camı olan evin önünde duruyor, tahta kapısına dokunuyorum. Yıllar sonra eski bir dost eli tutuyorum sanki. Avucumun içi sıcacık. Kafamı uzatıp içeriye bakıyorum. Boyum kapıyı aşmış. Eskiden koşup yorulduğum bahçe şimdi iki adım görünüyor. Yalnız boyum mu büyüdü? Peki hayallerim, düşlerim?.. Sahi ne oldu benim hayallerime? Küçük bedenimde büyük hayallerim vardı. Ya yaşama sevincim? O da buralarda kalmış olabilir mi? Önce mahallemde geziyor dalgın dalgın gözlerim. Sonra gelip bu beyaz evde