Kuzey Avrupa'nın tarihi ve Viking Mitolojisi çoğu kez erkeksi imgeler ve güç sembolleriyle açıklanmıştır. Ancak Vikinglerin tarihleri ve inançları sadece erkeklerine ait değildir, kadınlarının da bu erkeksi görünüm altında söyleyecek sözleri vardır. İskandinavya ile Avrupa'nın geri kalanı arasındaki karşılıklı etkileşimin uzun tarihi boyunca destanlar ve efsaneler sadece tek bir cinsel kimliğin baskın karakteriyle açıklanmaya çalışılmıştır. Oysa tarihin uzun anlatıları içinde farklı cinsel kimliklerin mitol

Geçmiş yüzyıllardan kalan Kuzgunları düşünen sadece Edgar Allan Poe değildir. Kadim bilgelikleriyle Vikingler, inançlarının odağında bulunan bu karanlık hayvanı kendileriyle özdeşleştirmişlerdir. Karanlıkların efendisi Odin'in omuzlarında duran ve fanilerin arasında dolanarak edindikleri bilgileri kulağına fısıldayan Kuzgunlar adeta Vikinglerin en önemli sembollerinden birisi haline gelmiştir. Sadece inançlarındaki bu önemli yeri nedeniyle değil aynı zamanda karanlığı, bilgeliği ve yırtıcılığı ile Kuzgunlar

Ortaçağ boyunca egemenlik alanlarını genişleten tek tanrılı dinlerin, çok tanrılı toplumlar karşısında sadece siyasal ve askerî araçları mı kullandığı yoksa sosyal ve kültürel dayanakları mı olduğu tartışmalı bir alandır. Tarihin bu karanlık noktasını aydınlatmak için iki örnek üzerinden karşılaştırmalı bir analiz yapmak ise elinizdeki çalışmanın temel çıkış noktasıdır. Toplumların dinsel değişimlerini anlamak ancak onlarla aynı süreçleri paylaşan başka toplumlar ile karşılaştırılmasıyla mümkün olacaktır.