Metaforlarla çevrili bir dünyada yaşıyoruz. Kimi metaforlar güçlü çağrısıyla hayatı önemsizleştirip ölümü güzelleştiriyor. Freud'un hayatının sonlarına doğru yoğun ilgi duyduğu "insanın thatanos -ölüm arzusu- eğilimi" metaforlar üzerinden "hayat" buluyor. Kimi zaman şiire kimi zaman şarkılara, ateşli söylemlere dayalı olarak geliyor ölüm çağrısı. "Gözünden perdenin düştüğünü sananlar" hâlâ mağaranın duvarına bakıyor olabilirler. Yanlış bilgiyi siler, yeni teoriler geliştirebilirsin, mağara duvarı mı değil m

"Televizyon anlatım özelliklerine ilişkin olarak, Eflatun'un idealer alemini hatırlatır şekilde beyaz cama yansıyan bir idealar alemi kurgusu; kendine has bir metafiziğin takdimi hayatın gerçeğiyle örtüşüyormuş hissi yaratan ancak onun kurgusal bir simetrisi olarak ortaya çıkan anlatım tarzı kliplerdeki anlatım tarzını programlara yayarak gerçek hayatın kavrayışında benzeri bir parçalanma yaratması. Trajedi şahitliğinde "canlı-şimdi" duygusunu yaratmak için neredeyse olayın yaşanmasına izleyiciyi ortak etme

Cumhuriyet’in 85. yılındayız. İstiklal Savaşı’nın son gazisi bu yıl öldü, o dönemlerin canlı şahidi olan insanlar artık yok. Bu 85 yılda Cumhuriyet’i ne kadar anlayabildik? Ezberlenmiş hükümlere sarılmadan, karşısında ya da yanında tavır almadan, ne derece sağlıklı bir bakış edinebildik? Osmanlı’dan bugüne intikal eden toplumsal, siyasal ve kültürel yapıyı göz önündbulundurmadan, Osmanlı aydınının yaptığı tartışmaları bilmeden, örneğin Ahmet Cevdet Paşa’yı yahut Fransız aydınlanmacılarını tanımadan ya d

Geçmişe baktığımızda, yaşanmışlığın öğrettiği, modernleşmenin kendi kültürünü ve kurumlarını "arzulardan temennilerden değil tecrübelerden çıkarttığıdır. Batıyı bir bütün olarak benimsemeyi öngörenlerin hayatlarını, bu coğrafyaya ait yerlilikten, fikirleri kadar kolay kurtardıkları söylenemez. Zihni fanteziler ile yaşanan arasındaki mesafe arasındaki sayısız siyasi versiyon için de söz konusudur. Bu ülkede yaşanan her kesimin eleştirileri kadar ortak kültürel alan için önerileri de olmalıdır, bunlardan