Değişen ve giderek neye dönüştüğü kestirilemeyen dünya içinde insanlar ve insan olma halleri hep bildiğimiz gibi... Herkes bir hikâyenin içine fırlatıldı ve orada bocalamakta. Bocaladıkça hayat çizgisi zikzaklaşıyor, bir estetik kazanıyor. İçine atıldığımız hikâyelerimizle hepimiz bir diğerinden ayrılarak kendi hikâyemizin biriciği oluyoruz. Korku, yalnızlık, huzursuzluk, sevgisizlik, kıskançlık, arzu, özlem, keder ve bunlara yabancılaşma biçimleri ile insana dair olan köklü haller, zamana ayak uyduramayan